Nog even wachten tot het cement van de waterval droog is en dan kunnen de kinderen varen op de woeste wateren van de Wagenwerkplaats. Of in een bak modder stampen. In ieder geval heeft men gisteren hard gewerkt om “de boot” en de watertoevoer gereed te krijgen.
Het geheel van de Wagenspeelplaats is best wel “ruig”te noemen met zijn grote ronde betonnen buizen, obstakels, heuvels en een uitgestippelde route. De in een vierkant gelegde boomstroken nodige automatisch uit, om binnen in het vierkant “iets”te doen. Of er even te gaan zitten genieten van de nu nog aanwezige zon.
In de verkeerstuin zelf, was het een ouderwetse zondagmiddag. Na 14.00 uur als de deuren open gaan, wordt successievelijk het parkoers drukker en drukker. Het aantal voertuigen op de baan groeit met de minuut en ouders proberen hun kroost de Nederlandse spelregels van rechts rijden. Of dat tegen het verkeer in rijden ook geen goed plan is.
Maar het is natuurlijk ook leuk als pappa zelf het stuur neemt van een stoere bolide en het goede voorbeeld geeft.
Een paar sportieve jongens slepen de glijbaan naar een andere positie en brengen een “val”kussen onder aan. Hierna is het salto’s maken vanaf de glijbaan. Zag er best spectaculair uit.
En zoals een van de ouders vertelde. “Wij komen hier twee keer in de week. Woensdagmiddag en Zondagmiddag, geweldig toch. De kinderen vermaken zich uitstekend en wij onderhouden ons met andere ouders. Koffie er bij, gezellig toch.Van mij mogen ze intree heffen hoor. Als dat het behoud van deze locatie kan verwezenlijken, heb ik daar geen probleem mee”
Het behoeft geen betoog dat de Verkeerstuin en de Wagenspeelplaats buiten in een ruime behoefte voorziet.
Verslag en fotoreportage Karel van Rooy.
Geef een reactie