Rivierenwijk 30 november, rond 13.30 uur, de meeste scholen moesten nog “uit” was er al een merkbare drukte in de Speeltuin.
De grote, “heilige”stoel werd klaar gezet en Eric van Manschot was druk doende alle stekkertjes van allerlei apparatuur aan te sluiten. Een “sound”check volgde en kort daarna schalde er uit de speakers de bekende melodieën om Sinterklaas te verwelkomen.
Peuters en soms moeders kropen over de grond en de grote rij stoeltjes, kreeg langzaam een bezetting.
Onze wereldberoemde “Paint”shop van Merel Wismeijer had zich achterin de zaal opgesteld en bijna alle kinderen kregen een fraaie tekening van het sinterklaasgebeuren op een of beide wangen. Een enkel kind was in een eerder stadium al geschminkt. Pietenkleding was de mode trend zo hier en daar.
Nadat de basisscholen ook hun deuren open hadden gezet, werd het al met al een drukke boel. Buiten waren er al wat “pieten”gesignaleerd en om de kinderen alvast voor te bereiden, kwamen er twee “dans”pieten hun opwachting maken.
Om de spieren wat los te maken, werden er oefeningen gedaan en enige connecties met een bekende dansschool in Leusden, werd merkbaar. Hierna werd er uiteraard een dans ingestudeerd voor als het uur U genaderd was.
Onopgemerkt bleef de komst van Sinterklaas niet. Buiten passeerden moeders met kinderen op de fiets die duidelijk de rode mantel en mijter herkende en dat dan ook lieten horen.
Om 14.20 was het dan toch zover dat de Sint binnen trad en de bekende liederen werden gezongen. De Sint was duidelijk onder de indruk en gaf iedereen een handje als begroeting. Het grote boek ontbrak natuurlijk niet.
De Sint was wel erg goed op de hoogte van het wel en wee van de Speeltuinleden. Zonder het boek te raadplegen, kon hij al een aantal bijzonderheden opnoemen.
Dan volgt uiteraard het plechtige gedeelte, als het boek open gedaan wordt en er een stapel omschrijvingen tevoorschijn komt. Een enkel kindje verschuilt zich achter de rug van moeders.
Maar de barmhartigheid in de Rivierenwijk is groot en er werden allemaal goede dingen over de kinderen gezegd. Een voor een werden de kinderen naar voren geroepen. De Sint wist van ieder kind precies hoe het afgelopen jaar geweest was, zelfs als er een broertje of zusje geboren was. Een van de ouders merkte wel op dat de “bezorg”Piet er een zooitje van had gemaakt, door een stapel cadeau’s bij hun te bezorgen. Sint beaamde dat, het viel niet mee om de nieuwe “pakjes”pieten de juiste dingen aan te leren, zodat het wel eens fout kon gaan. Maar beloofde de Sint, de pakjes zouden vandaag weer worden opgehaald, om te voorkomen dat de nieuwsgierigheid aldaar weer zou toeslaan.
Nadat, de kinderen die dat wilden bij de Sint waren geweest ( er waren er ook die niet durfden) werd het toch tijd om de cadeau-Piet te roepen. Die kwam met een felrode zak met een heleboel pakjes en wel ingepakt op de min of meer niet geëmancipeerde wijze. De jongens een blauwe verpakking en de meisjes een rosé kleur, met op alle pakjes de leeftijd . De namen was de pakjespiet weer vergeten.
Wel de Sint had een goede oplossing, vraag even aan je mamma hoe oud je bent en alle jongens links en de meisjes rechts van Sinterklaas. En zo geschiedde. Nadat alle kinderen een pakje hadden gehad, werd het aftellen geblazen om ze gezamenlijk te openen.
En dat lukte voorbeeldig met alle kinderen op de grond werd er terug geteld van 10 naar 0. Zo heb je dan ineens een hele vloer met papier en blije kinderen met de cadeautje’s.
Alle kinderen werden ook op de foto gezet bij Sinterklaas en als slot werd er getracht een groepsfoto te maken van alle kinderen bij Sinterklaas op schoot. Dat laatste is niet helemaal gelukt.
De Sint moest ook weer verder en wel naar Leusden om daar een hoop “dans”kinderen blij te maken. Dag Sinterklaasje werd er gezongen, tot volgend jaar.
Verslag redactie Piet.
Kvr
klik hier voor Fotoreportage Foto Piet.
Karel van Rooy.
Geef een reactie