Op 14 december speelde de JO8 tegen VVZA. VVZA staat voor de Voetbalvereniging Zeehelden Amersfoort. De KVVA JO8 had in oktober al tegen deze club gespeeld. Vriendschappelijk. Toen was het een kat in het bakkie (13 – 2). Maar geen wedstrijd is hetzelfde en vooral geen veld is hetzelfde… Die vrijdagnacht had het gegoten en ook in de ochtend was er nog volop regen. Buienradar gaf aan dat het rond 10 uur droog zou zijn en de wedstrijd was om halfelf. Maar het leek erop dat het Soesterkwartier toch nog de nodige regen zou krijgen, want donkere wolken dreven vanuit Soest de wijk in. En behalve dat: er stond vreselijk veel wind. Voor de kinderen was er niets aan het handje: lekker voetballen, prima. Regen? Och, we spelen. Storm? Och.

De tegenstander kwam om tien voor half elf en ja, eindelijk leek de regen op te houden… Vanwege de harde wind werd op de lat van de achterkant van het verplaatsbare doel, een extra ijzeren doeltje geplaatst. Dit omdat ondanks twee ijzeren haringen het doel al twee keer was omgewaaid… Maar naast de spanning over regen en omwaaiende goals, moest de echte spanning nog komen: de wedstrijd!

De strijd begon en bij pupillen zijn de doelpunten soms mooi, soms vreselijk knullig. VVZA schiet, de bal is niet eens hard, maar de KVVA-keeper laat hem toch door zijn handen glippen. Het wordt daarna 0 – 2: VVZA maakt gebruik van de harde wind en trapt de bal gewoon hoog naar het doel en ja, met een kluwen spelers voor zich ziet een keeper weinig. Het wordt zelfs 0 – 3 en weer ziet het keeperswerk er niet goed uit. Het is niet anders: zo kan het gaan. KVVA krabbelt op. Na een rush van Ties is de bal voor het intikken. Helaas: de jongen die normaal steevast scoort schrikt misschien wel van de open schietkans. Naast.

Gelukkig gaat KVVA JO8 aan het einde van de eerste twintig minuten eindelijk draaien: het wordt 1 – 3 (intikker Ties), 2 – 3 (afstandschot Hidde). Na de rust weet VVZA weer toe te slaan: 2 – 4. De ouders aan de kant leven volop mee, want het is duidelijk dat de teams aan elkaar gewaagd zijn. En eigenlijk dat KVVA beter is. Maar de bal mag dan wel op de goal geschoten worden: er is een paal. Niet een keer: maar liefst vijf keer komt de bal van KVVA op het ijzer. Toch volgt de aansluitingstreffer: 3 – 4 (Ivan, nota bene met links). En dan blijkt VVZA ook een keeper te hebben die de natte bal laat glippen, want dat lijkt het toch echt te gebeuren. Een schot van Methak, de keeper pakt hem, laat los en de bal rolt slechts tien centimeter over de doellijn. Maar een goal is het: 4 – 4.

Na afloop is er limonade, geven de kinderen elkaar een hand en worden er penalty’s genomen. Sobhan is de keeper van de KVVA en stompt tot drie keer toe de bal uit de goal. Dat wat tijdens de wedstrijd niet lukte: de keeper wordt de held. Voor de KVVA kinderen wordt het nog leuker: want de KVVA-patat-bon wordt die dag ingezet om bij de kantine gratis patat te krijgen. Alle kinderen zitten aan een grote tafel en eten patat met mayonaise. Enkele broertjes en zusjes sluiten aan en de ouders zitten aan een andere tafel wat te keuvelen.

De JO8 speelde vorige periode 4e klasse en won alles (en dik), nu speelden ze 3e klasse en verloren als wonnen drie keer en speelden deze 14e december gelijk. 10 punten dus. Maar of dat betekent dat ze van de zeven clubs de derde of vierde plaats hebben? Alleen de KNVB weet dat: die houden in hun eigen computersysteem de stand bij.

Volgende periode dus weer 3e klasse: 18 januari start het weer. De trainers Leroy/ Rik en Marc en natuurlijk de kinderen zelf hebben er zin in! Keepen is een heikel punt … maar met gladde handschoenen en een natte bal … tja, dan krijg je knullige goals. Maar het was een meer dan spannende wedstrijd! Geen omvallende goals door de harde wind, geen regen: maar een pracht gelijkspel.

Marc den Elzen – teamleider KVVA – JO8