Zaterdag 19 Januari, In Espressobar, De Draak waren er aardig wat belangstellenden, of misschien wel  “nieuwsgierigen”. Levend boek, daar valt van alles bij voor te stellen. Al gaf de aankondiging al wel een klein beetje een idee:

De Mensenbieb is een bibliotheek van mensen. Bij ons ‘leent’ u levende boeken.

De boeken zijn mensen die u mogelijk in uw omgeving niet vaak of nooit spreekt.

Kom ze in het Eemhuis “lezen”!

Bron: Bibliotheek Eemland

De opening van de eerste levende boeken ronde werd gedaan door de directeur van Bibliotheek Eemland. Met nog even de instructies:

Levende boeken mogen niet meegenomen, beklad of gescheurd worden.

Levende boeken behandeld men met het respect zoals dat van mens tot mens gedaan hoort te worden.

Ook aan het “lezen” van een levend boek zit een tijdslimiet.

Het “leenbord” laat zien of een “boek” vrij is of dat men even moet wachten/ een ander “boek” moet kiezen.

De keuze is reuze, met veel “minder makkelijk bespreekbare” onderwerpen, zoals bijvoorbeeld: armoede, roze ouderen, dyslexie en laaggeletterdheid. Sommige boekentafeltjes bleven eerst nog even zonder belangstelling, maar de tweede ronde waren er duidelijk meer -, en gevarieerdere “boeken lezers” te vinden.

Ariaantje was vandaag een van de levende boeken. Velen kunnen al rade welk boek zij vertelde, armoede maar dat was er maar een van de twee. Leek de eerste ronde leeg te blijven, de tweede zeker niet.

Sommige “dingen” komen in alle lagen van de bevolking voor helaas, en zijn ook gender neutraal om het maar neutraal te benoemen. Wel is duidelijk dat het onder de ene groep mensen die er mee te maken gehad hebben, een groter taboe is dan onder de anderen. Kortom: Mishandeling, van wie dan ook man, vrouw of kind maak het bespreekbaar. Luidt noodklokken in geval……

Gelezen boeken laten niets los over hun lezers, tenzij ze er brieven, bonnetjes, foto’s of i.d. bij/in achter gelaten hebben. Boeken vertellen niet over de lach, of de tranen van de lezer en dat is precies waarom zoveel mensen graag lezen.

Bij de dyslexie en laaggeletterdheid kwamen andere opties van leren aan de orde, eerst schrijven en dan lezen lijkt bij meerdere mensen een positief effect te hebben. En zo werden er door het “boek” en door de lezers allerlei dingen uitgewisseld en of geleerd.

Deze eerste ronde is goed geslaagd. En zoals dat met levende boeken gaat, ze gaan de “wereld” over en worden tot in alle uithoeken bekend. Wees daarom vast gewaarschuwd voor de volgende “levende boeken” ronde,  u zult iets meer tijd moeten nemen want de wachttijd loopt hoogstwaarschijnlijk op.

Verslag en foto’s: Nel Groenendijk