12 januari 2019, het Multi functioneel Centrum aan de Noordewierweg, ( de grote Speeltuin) hult zich weer in de kleuren blauw / groen en geel, de huiskleur van carnavalsvereniging “de Meerschuimers. Aan de orde is het jaarlijkse Hofbal, waar Prinsen/Prinsessen/Adjudanten en Secondanten met zusterverenigingen en hun hofhouding , zich manifesteren.

Gaande de avond worden de Prinselijke gezelschappen naar binnen geleid en al schrijdend naar de gastheer gebracht, zijnde uiteraard de Prins van de Meerschuimers.  Ook de stadsprins Joris 43 Martijn te samen met Grootstad maken hun opwachting.

 

Al vroeg is de “secretaris”van Grootstad aanwezig, Jan Herman Koller in een geheel nieuwe outfit, waarbij de “steek”toch een steekje heeft weggelaten. Een  “andere”hoofdbedekking en fluwelen jas, bedrukt met stadsbrede economische belangen.

De  muzikale omlijsting van deze avond is in handen van het duo Jeffrey en Jeffrey, welke zich uitleefden op de Nederlandstalige en Duitse schlager muziek.

In den beginne leek de avond wat “rustig”te beginnen, Vera Hartog, de lady speaker this evening kreeg de aanwezige Meerschuimers toch al vroeg aan de Polonaise met de mededeling dat elders ook een vereniging een avond hield en er dus qua bezoekers heen en weer gependeld werd.

De beide Jeffrey’s maakten er toch een dolle boel van en gaande de tijd kwamen er steeds meer gezelschappen hun opwachting maken. Hetgeen dan weer gepaard gaat met een plechtige ontvangst en het uitwisselen van de benodigde gedenktekens en eremetaal.

 

Zo werden op lokaal gebied voor hun “warme “prestaties de catering van de Speeltuin voorzien van het ereteken van de Prins. Ook deze verslaggever viel deze eer te beurt.

Onder het op luidde wijze ten gehore brengen van het Amersfoortse lijflied van Grootstad, werd de stadsprins en zijn gevolg binnen gehaald. Ook hier werden de benodigde versierselen uitgewisseld.

Meerdere carnavalisten werden naar voren gehaald en al dan niet voorzien van een lovende speech, gedecoreerd .

Naarmate het drukker werd, kwam de sfeer er lekker in en werd er volop gedanst, waarbij duidelijk werd dat Jan Herman Koller toch zeker wel genegen was de “Rumba” te demonstreren.

Dat de “warmte”van de Catering ook echt werd omgezet in de “warme”hap, was een dankbaar gegeven. Schalen met bitterballen en andere snacks werden uitgeserveerd een welkome geste. Overigen vloeide het gerstenat ook rijkelijk.

Dan is er enige nervositeit te bespeuren bij de “kader”leden, er ontbrak iemand en wel een heel erg belangrijk persoon. Men was namelijk voornemens aan een der carnavalisten van de Meerschuimers een bijzondere prijs toe te kennen. Het Ridder ereteken in goud met kroon in de orde van Sint Joris de draak.

 

Na enige getelefoneer en georganiseer, werd Jan van Loon de zaal binnen geloodst. Niets vermoedend plaats nemend achter een tafeltje.Niet voordat hij toch een aantal loodjes van de “tombola”tafel had gekocht. Het spannende moment was voor hem natuurlijk om te zien of hij een prijs had gewonnen. Wel die prijs kwam er, toen hij op het podium werd geroepen.

 

Ach dacht Jan van Loon, ik krijg weer een ereteken er bij, dus schaarde hij zich tussen de Prins van de Meerschuimers en de Stadsprins in. Wachtend op dingen die zouden komen, richtte de woorden zich tot hem.’Het heeft zijne hoogheid de Stadsprins Sint Joris de 43 behaagt. 

Jan snapte  zichtbaar nog niet wat hem letterlijk boven zijn hoofd hing. De speech die volgde was een opsomming  van functie’s bij de Meerschuimers

en Grootstad.

Uitgereikt omdat hij meer dan 30 jaar lid is van de Meerschuimers is. Daar is hij (net als iedereen) begonnen als Raadslid, werd penningmeester en voorzitter en is na een paar jaar senior lid bevorderd tot Ere Lid binnen de vereniging. In de zelfde periode heeft hij ook voor Grootstad de functie van penningmeester volbracht. Hoe kan je een ere lid nu meer waarderen dan met deze onderscheiding.

Jan van Loon  is geridderd met het ereteken Ridder in goud met kroon in de orde van St. Joris met de draak.
Enigszinds verbluft daalde Jan weer neder op de vloer, terwijl de aanwezigene scandeerden “Het is goud Jan, je hebt Goud Ridder.” Jan verblikte of verbloosde niet, liep naar zijn tafel en ging verder met de controle van zijn loodjes. Totdat de media hem toch even vroeg te poseren als nieuwe Ridder van Gootstad. Langzaam kwam het besef van de “eer”die hem te deel was gevallen.
Het behoeft geen betoog, dat de “Polonaise”nog lang en breeduit werd uitgevoerd.
Ondanks dat er wat “minder”zusterverenigingen waren, mogen de Meerschuimers weer terug zien op een geslaagde avond.
Verslag Karel van Rooy