Soesterkwartier 18 maart 2018. Het cafe “Dhamarco”aan de Soesterweg, raakt rond 17.00 uur voller en voller. Sinds de populaire zanger uit het Soesterkwartier is neergestreken in het voormalige cafe Biljart, klinkt er veel “live”muziek uit het establishment.  Niet alleen Martin die er zijn gasten vermaakt,maar ook andere bekende artiesten komen graag bij “Dhamarco”.

Echter vandaag is het anders dan anders. Martin doet iets speciaals, hij zingt een levenslied. Maar niet zomaar een levenslied, het is zijn eigen historisch verhaal. Zoals hij zelf aankondigt:

Ik mag inmiddels al weer 10 jaar zingen, en daar zit een verhaal achter! Van passionele zanger tot kastelein, daar zou eigenlijk een boek over geschreven moeten worden, hahaha! Zondag 18 maart, 10 jaar Martin Dhamarco. Met een lach en een traan, van zanger tot kastelein, een muzikaal verhaal over de afgelopen 10 jaar! Aanvang 17:00 uur.

Bij velen is de geschiedenis van Martin wel bekend, maar anderen weer niet. reden voor Martin om zijn “levensverhaal”te blijven vertellen. Dat een ernstige ziekte, zoals kanker, niet je ondergang hoeft te worden. Dat het mogelijk bleek, samen met Coby zijn partner, uit een uitzichtloze situatie te komen. En als zingen je lust en je leven is,moet je hard vechten om juist die ziekte te overwinnen, die je het zingen onmogelijk maakt.

Althans zo leek het. 10 jaar terug werden de gezichtszenuwen van hem dermate aangetast, dat zingen onmogelijk werd. Gezichtsuitdrukkingen , zoals lachen of mimiek maken waren versteend. En zoals hij zegt,”ik kijk soms heel moe of ontdaan” dat is og een nasleep van de ziekte”. Na constatering van de ziekte, nam Coby het voortouw voor zijn herstel. Er werd een Karaoke “soundmachine” aangeschaft een simpele maar doeltreffende microfoon was een van de manieren om zijn stem en keel weer aan “de praat”te krijgen. Een lange weg te gaan. “Samen is die lange weg bewandeld en inmiddels bezongen. Het moet een geweldig moment zijn geweest, toen Martin weer zijn eerste nummers ging zingen. We kennen Martin dan ook van  de optredens in het Wijkmuseum en andere locaties in het Sk en ver daarbuiten.

Staande achter de bar en na een “sound check” tapt Coby nog even wat “fluitjes”. Martin verteld zijn verhaal. Een verhaal waar anderen zich aan kunnen optrekken. De Franstalige klanken, zijn ook al opgenomen in het repertoire . Een opvallend moment als Martin zijn “gevoelens” vertaald naar.

Naarmate de avond vorderde ontvouwde zich de absurde herstel periode om “de ziekte”te overwinnen. Martin heeft een grote wens in vervulling dien gaan. Zingen in zijn eigen cafe.

Verslag en foto impressie

Karel van Rooy.