Dodenherdenking 2018 Soesterkwartier.

Soesterkwartier,: dodenherdenking 2018 in het Soesterkwartier ,met als thema “Verzet”. De Emmaûskerk en Joodse begraafplaats als decor voor de jaarlijkse herdenking.

Door Karel van Rooy:

Langzaam komen de belangstellenden op en rond de klok van 19.00 uur de Emmaûskerk binnen en gaande de muziek vulde de kerk zich met ongeveer 70 volwassene en ook kinderen. Aad Kamsteeg verrichtte de openingswoorden . Het “jaar van het Verzet” zou in deze bijeenkomst een belangrijke plaats innemen. Na de welkoms woorden werd er gezamenlijk gezongen ( lied Rechter in het licht verheven) .

Verhalen van verzet:

Aad Kamsteeg had als gast de heer A.M.Donkelaar uitgenodigd die op eigen wijze het verhaal vertelde over het afvoeren van zijn familie door de bezetters. ( het woord moffen, mocht hij van zijn echtgenote niet gebruiken,meldde hij) . Een indrukwekkende boodschap en een verwijzing naar “het verzet”.

Gerrie Huizinga, had een spraakmakende verwijzing naar de mee gebrachte “kapstok” Haar oma, toen wonende in Enschede, herbergde in haar woning diverse onderduikers, toen de “Duitsers” s’avonds aan de deur stonden. Met een emotioneel verhaal over het overlijden van haar man, namen de Duitsers in eerste instantie genoegen en wilde weggaan. Aan de kapstok hing echter een pet van een der onderduikers. Oma heeft een hele uitvoering van McBeth gegeven, dat het een aandenken was van haar overleden man. De Duitsers vertrokken en de onderduikers waren gered.

Carine Heinhuis ( Taalkamer) vertelde dat de verhalen uit de 2e wereldoorlog ook bij haar zeker bekend waren. Hoe de mensen toen in verzet kwamen tegen de bezetter. Ze vergeleek de “verzetshelden”van toen, met die van nu. Mensen die door een regiem worden gedwongen te vertrekken. Het leidde er toe dat ze twee jaar geleden vernam van de tragedie op Lesbos waar menig “zoekenden” zijn terecht gekomen, dan wel zijn aangespoeld. Wie kent de beelden niet van verdronken baby’s . Haar hulp, ook een vorm van “je verzetten tegen deze omstandigheden”.

Als voorbeeld was Jacki meegekomen, een uit Syrië gevluchte man. Hij had duidelijk moeite met zijn verhaal . De 4000 km van Syrie naar Nederland had hij deels lopend/ varend afgelegd. Hij als Koerd, is nog steeds in “verzet”en boos op het “regiem”. Zijn betoog, wat een politieke kleur kreeg was emotioneel en duidelijk. Hij vergeleek het Koerdische volk met die van de Joden. Beiden volkeren zijn onderhevig aan “oorlogsmisdrijven”.

Na een gezang en gedicht van Giny Wierenga, sloot Aad Kamsteeg deze herdenking.

Het gehele gezelschap, met ook buiten de kerk verzamelde mensen,vormde hierna een stoet die naar de Joodse begraafplaats aan de Soesterweg is gelegen.

Ds.D. J. Welfing van de Westerkerk memoreerde in zijn woorden, vóór de “last Poste” dat we er voor moeten waken dat zich wederom een oorlog voordoet.

Typerende voor de begraafplaats was de afbakening van graven. Aan beide zijde van het pad was aangegeven,waar in de 2e wereldoorlog “onbekenden Joodse mensen”zijn begraven. Een groot aantal belangstellende was naar deze herdenking gekomen. Een laatste woord een laatste groet en na een indrukwekkende stilte van 2 minuten, werd een bloemen groet gebracht aan het herdenkingsmonument op de begraafplaats.Na het zingen van 2 coupletten van het Wilhelmus, ging een deel weer terug naar de Kerk, alwaar de film “Ondergronds in het Soesterkwartier” werd vertoond. Na afloop van deze film was er gelegenheid tot napraten.