SOESTERKWARTIER – Ten overstaan van een goed gevulde Thema-kamer, de ontmoetingsruimte achter de museumwoning van Wijkmuseum Soesterkwartier (Sint Bonifaciusstraat 61) vertelden de tweelingbroers Floris en Hennie Schrijver vrijdagmiddag 31 januari bijzonderheden over hun vak als meester-schoenmaker en hun liefhebberij als kunstschilders.

Schrijvers schoenmakers
Foto: Anno de Mol Moncourt

Door de serie anekdotes die zij te berde brachten, werd onder meer duidelijk dat het vak van schoenhersteller en schoenontwerper de familie Schrijvers duidelijk ‘in het bloed’ zit. Na hun grootvader (die de ‘zaak’ ongeveer zestig jaar geleden begon) en hun vader (die hem verder uitbouwde) zijn inmiddels ook enkele kinderen van beiden in het schoenenvak werkzaam. Een kleindochter (ofwel de vijfde generatie) bekwaamt zich momenteel in Utrecht als ontwerpster van schoenen voor zowel dames- als heren.

De rond het begin van WO 2 in Veenendaal (ten huize van hun grootouders aan moederskant) geboren broers, hebben een flink deel van hun jeugd aan de Eemstraat in de toenmalige wijk ’t Sasje doorgebracht. Aan de stadskant van het Soesterkwartier bezochten zijn de ‘School met den Bijbel’. Als aloude ‘Sassianen’ kunnen zij dus ‘van huis uit’ terecht het predicaat ‘echte Soesterkwartiers’ dragen. Op de plaats waar zij (nabij de Eemhaven en de Koppelpoort) hun jeugdjaren doorbrachten, is inmiddels het winkelcentrum Eemplein gerealiseerd.
Bij het beschrijven van hun levensloop vertelden de broers verder dat zij al vroeg door hun vader het schoenenvak werden ‘ingetrokken’. Zo moesten zij als jonge knapen al vroeg bij de wijkbewoners de te repareren schoenen ophalen en die (na het ambachtelijke herstelwerk) weer bij de eigenaars ervan terug brengen. Amersfoort telde in de jaren veertig en vijftig maar liefst 35 schoenmakerijen annex schoenenwinkels, dus de op dat gebied was de concurrentie groot. Onder andere op initiatief van hun grootvader en vader was er destijds in de stad een min of meer ‘bloeiende’ onafhankelijke ‘Schoenmakersvereniging’, waarvoor de leden maandelijks 50 cent moesten bijdragen. Die vijf dubbeltjes moesten door de broers op de fiets bij deze (meestal) eenmanszaken worden opgehaald. Het kwam wel voor dat de betrokken lidmaat zelfs dat kleine bedrag niet konden missen !.

Schrijvers schoenmakers
Foto: @Rolf Craanen

Nadat de broers de schoenmakerij van hun vader hadden overgenomen, hebben zij ‘Schoenmakerij Schrijvers’ steeds verder gemoderniseerd en uitgebouwd. Behalve enkele zaken in Amersfoort en in Zeist, hadden zij bij enkele tientallen schoenmakerijen daarbuiten ook ‘een vinger in de pap’. Via de directeur van hotel ‘Op den Berg’ kwam hun kwaliteitswerk ook ter ore van de bewoners van ‘Paleis Soestdijk’ in Baarn. Met smaak vertelden ze over prins Bernhard, die een (niet nader omschreven) mankement aan één van voeten had. Dat leidde ertoe dat er op een dag een ‘korporaal van dienst’ met een lading van ongeveer zeventig schoenen bij hen  binnen kwam wandelen. Die bleken van de toenmalige prins-gemaal te zijn en moesten allemaal (zo snel mogelijk) worden aangepast… Ook diens echtgenote (koningin/prinses Juliana) en Bernhards oudste dochter (Beatrix) en haar gezin (dat toen op kasteel Drakensteyn in de Lage Vuursche woonde) behoorden tot hun vaste klanten.

Hoewel zij hun gehele leven als liefhebberij in hun vrije tijd al hadden geschilderd, hebben beide broers zich inmiddels tot (vooral in de regio Amersfoort bekende) kunstschilders en beeldhouwers ontwikkeld. Wat dat betreft hebben zij al verschillende exposities op hun naam staan en zullen er ongetwijfeld nog enkele volgen. Tenslotte signeerden beide broers een recent schilderij (van het oude station aan het Smallepad) dat een ereplaats in de ontmoetingsruimte van het Wijkmuseum krijgt.

Schrijvers schoenmakers
Foto: @Rolf Craanen

Na hun vertellingen ontvingen de broers uit handen van voorzitter Bets Beltman van het Wijkmuseum ieder een bos kleurrijke bloemen. Conservator (en oud-voorzitter) Gezina Tuinstra voegde daar bij haar dankwoord twee flesjes witte wijn (Chardonnay) van het merk ‘SLURPIE’ (uit de wijngaard van oud-Soesterkwartierder Ilja Gort) aan toe.

Wessel Post