Woensdagmiddag 15 juni, koffie, thee en limonade stonden klaar in de Plataan, voor de “Nationale Tuinweek” festiviteiten. Mevrouw Beijleveld, werd vergezeld door diverse familie leden omdat zij een actieve rol zou hebben in de dingen die gingen komen. Ook kwamen omwonende spontaan helpen met de verschillende activiteiten.
De eerste resultaten van
de eerdere moestuin aanplant waren al zichtbaar, de nog “dakloze” insecten hadden al genoten van de aardbeien. In de op poten staande bak moest er in elk geval gezocht worden naar een aardbei die nog niet “voor-geproefd” was.
De aardbeien die met hun wortels in de tuin stonden konden nog wat zonlicht gebruiken om een kleurtje op te doen, ze waren nog wat groen. De Pompoenplanten vertoonden de eerste aankondiging: “Pompoen-op-komst” bloem. De bonenplanten kruipen steeds verder omhoog langs de bonenstaken, en zo lijkt de toekomst voor “de buurt voorzien van eten”, gewaarborgd.
In de tuin staat ook al een “zittend kunnen bewegen” setje stoelen, zo kan men met elkaar praten en tegelijkertijd bewegen, zo kan het nuttige “sporten” gecombineerd worden met een gezellige uitwisseling van nieuwtjes.
Ondertussen werd er door
een groepje jongeren een pallet gesloopt, maar wel met toestemming. De gesloopte pallet zou worden gebruikt voor het hotel voor de tot-dan-toe dakloze insecten. De grote vraag was, is en blijft waarschijnlijk hoeveel sterren krijgt het Hotel? Want een vertaling van buzzz, mmmiiiieeeww, zzzzzoemmm, is nog in geen enkel woordenboek terug te vinden. Wellicht dat er ter zijner tijd een wachtlijst ontstaat waaruit opgemaakt kan worden dat het vijf+ sterren heeft?!
Om half drie werd er door mevrouw Beijleveld eerst een boom geplant. Zij kocht de boom om de tuin op te fleuren, het werd daarom geen groene Plataan, maar “een rode Meidoorn omdat die ook zo lekker geurt”. Mevrouw Beijleveld hoopt 14 januari 2017, 100 jaar te worden. En gezien het feit dat haar oma naar wie ze vernoemd is 103 jaar geworden is, is er reden voor goede hoop. Wel vind ze het verdrietig dat ze dit alles niet meer met haar man Harry kan delen, hij overleed helaas 25 jaar geleden.
Een toespraakje waarin ze haar dank uitsprak naar de mensen die haar verzorgen, en ook dank aan God sprak ze uit. Met het planten van de boom wilde zij haar dank “vorm” geven, de boom is dan ook voorzien van een “naambordje”. En of het zodanig gewaardeerd werd door de Hogere macht, het was droog en de zon scheen!
Hierna was het tijd voor de jongere generatie om te werken aan het Hotel, terwijl de boom-plant-ster en haar gevolg aan de thee en/of koffie ging. En er werd hard gewerkt, zo hard dat wat zelden gebeurt: “Hotel in één dag klaar”! Dit alles natuurlijk onder de bezielende leiding van Guido van Beek, ook bekend als de Wijktuinman!
Met dank aan Deborah Nokkert voor de foto’s van de bouw, die eveneens plaatsvond in het licht van de zon. Natuurlijk werden ook de meewerkende jongeren en volwassenen hartelijk bedankt. 
En alsof het zo moest zijn braken de regenwolken pas open nadat het “feest” voorbij was.
Verslag en fotoverslag: Nel Groenendijk
Mooi verslag Nel en leuke foto’s van Deborah.
Ja het was een zeer geslaagde middag.
Leuk om de jongeren bezig te zien bij het maken van
het bijenhotel.
Voor koffie, thee, limonade en sapjes was gezorgd en de over heerlijke speculaaskoekjes vonden gretig aftrek.
Was aandoenlijk te zien en te horen, nadat haar meidoornboompje was geplant, ze haar woordje deed.
Groetjes Frans