Zondag 22 September, De zon scheen, de lucht was blauw. “Samen geloven in het Soesterkwartier”, tja dan ligt het er toch even aan waar de klemtoon ligt. Want ligt die op Geloven, of op Soesterkwartier, een “wezen”- lijk verschil. Geloven in het Soesterkwartier doen er veel maar Geloven daarentegen, lijkt toch veel minder geworden.

Daar waar eerst de gelovigen steeds meer een “eigen kerkje” startte, daar ziet men nu toch meer een soort van “saamhorigheid” zoekende acties. Een soort van oecumenisch in overtreffende trap. Want was oecumenisch “slechts” het samengaan van Hervormd, Protestants, en Katholiek, nu worden ook allerlei andere daarvan afgeleide varianten erin betrokken. Steeds meer samenwerking zoeken, omdat samen nu eenmaal sterker maakt misschien?! Hoe dan ook geeft één en ander in elk geval een kleurrijk en gemêleerd beeld. En meestal werkt de “kracht van samen” ook beter.

Op het plein voor de Emmaüskerk staan de tafels met glimmend gekleurde kleden, gedekt. De eerste bloemenvaasjes met Dahlia’s hebben door een windvlaag hun water al verloren, en worden even later voor een tweede poging gevuld op de tafels neergezet.

Links van de kerk – voor de ingang van de Keistadkerk – is een kinderspeelplein gemaakt met sjoelbakken, een alternatieve vuurkorf om stokbroodjes te bakken, en een knutseltafel.

Rechts, de ingang van Emmaüskerk en Bij Bosshardt, staat in de hoek onder de toren een flinke hoeveelheid pannenkoekenbeslag klaar om later omgetoverd te worden tot pannenkoeken.

De stoep vanaf de toren tot aan de ingang is voorzien van tafels met vazen bloemen. Deze tafels zullen even later ingericht worden met allerlei hapjes en lekkernijen.

Maar de gebedsdienst duurde toch iets langer dan de aanwezigen op het plein verwacht hadden, dus om ongeveer 11.30 uur werd het koffietijd en werd het pas drukker op het plein.

In hele korte tijd staan de tafels tjokvol met allerlei, cake, taart, koek, salades, stokbroodjes, komkommers en tomaatjes, en vers fruit. En dat terwijl de eerste pannenkoeken nog gebakken worden. Eten in overvloed, dat is duidelijk. Gelukkig komen er uit de wijk ook mensen naar deze feestelijke happening, want anders zou er erg veel overblijven.

Ondertussen worden er door de kinderen op het kinderplein, kaarsenstandaards gemaakt en/of broodjes gebakken op de bekende “stok” of zijn aan het sjoelen. Duidelijk was dat ze zich prima vermaakten.

Af en toe even een pannenkoek halen tussendoor en als een speer naar binnen werken, want klei en pannenkoek….niet echt een goed combinatie.

Bleef eerst iedereen staan, verplaatsten zich toch steeds meer mensen naar de tafels.

“Tafelen” werd het in meer dan een opzicht, net zoals geloven ook in meerder opzichten gedaan kan, en door velen nog wordt gedaan. Al laat zich dat niet meer zien in bezoekersaantallen in de kerken.

De sfeer was gemoedelijk en gezellig, al is dat met al dat lekkere eten weer geen wonder immers eten en muziek zijn altijd al verbindende factoren geweest.

Sfeerimpressie en foto’s: Nel Groenendijk