Soesterkwartier, 3 januari 2015, Bonifaciusstraat 61, het domein van het Wijkmuseum.
Sinds 2012 is deze woning, ter beschikking gesteld door Portaal en teruggebracht in de stijl van de jaren 60 in gebruik als Wijkmuseum. Voorheen exposeerde men allerlei zaken in beschikbare ruimte’s . Het was een zwervend Museum, als dus Joke Sickmann in die jaren. Na de sluiting van de Wijkwinkel, waar een gedeelte van de oude materialen lag, werd het huis van Joke als opslagruimte gebruikt. Na het toewijzen van de woning in de Bonifaciusstraat kwam daar een einde aan. En de afgelopen twee jaren zijn we daar getuige van geweest van de diverse tentoonstellingen die er zijn uitgevoerd.
Reden voor de Museum “wachters” eens terug te kijken tijdens een Nieuwjaarsbijeenkomst en het glas met bubbels te heffen met speciale genodigden.
En speciaal was het. Niet alleen door de grote opkomst van genodigden ( circa 80 mensen) maar ook gerenommeerde zangeressen uit het verleden, heden en mogelijk nog de toekomst, te weten Connie Vink en Coby van Voskuylen-Mol . Connie Vink herkennen we uiteraard van haar carrière als solozangeres en Coby van de groep de Kermisklanten. Waarbij het aardige te melden is, dat beiden vanaf hun jeugd tot aan hun doorbraak in de zangkunst, zijn opgegroeid in het Soesterkwartier.
In ieder geval, na de klok van 14.00 uur, werden alle genodigden niet alleen de beste wensen toebedeeld door Gezina Tuinstra en Joke Sickmann van het Wijkmuseum, maar ook door de “edelen”uit de stad. De stadsprins Floris de 39 ste Jan Herman Koller, zijn secretaris en Secondante hadden hun opwachting gemaakt in het daarvoor bestemde tenue. Het werd al ras erg druk en zeker zo gezellig. Toen ook de andere “stadsPrins” Rob Lampe en onze wijkmanager Nico Paap zich in het gezelschap hadden gemengd, werd het tijd voor Gezina om de gasten kort toe te spreken. Niet nadat er enkele oude liedjes uit de muziekalbums waren gedraaid. De inmiddels aangerukte dienbladen met glazen bubbels, vonden hun weg naar de genodigden. Met alle benodigde egards, wensen en goede voornemens werd gezamenlijk op het nieuwe jaar 2015 geproost. Een speciaal woord ging uit naar de beide zangeressen Connie en Coby, wiens historische achtergrond middels diverse aanplakborden, kwantenknipsels en foto’s waren uitgestald in het museum. Het geheel monde uit in een zeer uitvoerige terugblik op de jeugd van beiden. En daar er , leeftijdsgenoten, cq klasgenoten, zoals Eric Mochel, Siem Hazewinkel, Henjo Poort, Arjeh Kalmann, Trix Bloemhof en velen, velen andere bekenden, aanwezig waren, werd een tipje van de oude sluier opgelicht. De zangwedstrijden van vroeger waar diverse Soesterkwartierders aan mee deden. Gezegd moet worden dat het Wijkmuseum over ruimschootse informatie beschikte om een dagdeel historie mee te vullen. Maar goed daar is het dan ook een Museum voor.
De schalen met hapjes, deden de geanimeerde gesprekken even doen stoppen. Dit gaf dan ook aan Joke Sickmann de gelegenheid haar speech ten gehoren te brengen. Helemaal gericht op en rond de jaren 50, kon Joke zeer gedetailleerd melding maken van die tijd. De na oorlogse jaren zorgende voor een explosie van activiteiten voor de jeugd. Verenigingen van sport, spel, zang en dans ontstonden. Waaronder Con Amore. Ontstaan bij de Speeltuinvereniging Soesterkwartier. Het mandoline/ gitaar en zangorkest van die tijd. Joke refereert naar een boekwerk, geschreven door Atjeh Kalmann over die tijd. Getiteld “Nooit iets cadeau gekregen”
Na al deze herinneringen, werd het tijd voor muziek. Immers het thema van de lopende tentoonstelling is. “Er zit muziek in het Soesterkwartier”. Normaliter een zeer bekend trio in de wijk en een vast gebeuren bij Gluren bij de Buren, zijn Karin , Kees en Jeroen. Deze maal was Karin verhinderd. Maar Kees en Jeroen, konden zeer zeker als gitaristen het gezelschap vermaken. Alhoewel het wat lastig was om ergens een microfoon aan vast te maken, als je geen standaard hebt. Het werd opgelost en oude Blues muziek en Jazz vulden de ruimte.
Dat de carnavalstijd ook is aangebroken werd ook duidelijk met de deelname van de Stads Prins en zijn gevolg.
Het bleef lang gezellig en druk in het Wijkmuseum, waarbij vele herinneringen weer werden opgehaald en oude vrienden zich weer verenigden.Ondanks dat niet alle genodigden, waaronder een politieke vertegenwoordigster, er waren, mag men terug zien op een zeer geslaagde Nieuwjaarsreceptie.
Verslag en foto’s Karel van Rooy.
Geef een reactie