De Franse erotische film Emmanuelle bezorgde Sylvia Kristel, die woensdagavond op 60-jarige leeftijd overleed, haar levenslange faam. De film trok 350 miljoen mensen naar de bioscoop en kreeg verschillende vervolgversies. Kristel had een natuurlijke erotische aantrekkingskracht gecombineerd met een gedistingeerd voorkomen. Het maakte haar tot een bijzondere verschijning in een genre dat tot dan vaak door een ander type vrouw werd bevolkt.

Kristel werd op 28 september 1952 in Utrecht geboren. Haar ouders hadden een hotel in de Domstad. Ze kreeg een katholieke opvoeding en leefde met het idee dat ze non zou worden. Zo ver kwam het niet. Ze volgde een secretaresseopleiding, werkte in dat vak en begon op haar 17e met modellenwerk. Ze deed mee aan een verkiezing met de naam ‘Miss TV Europe’, die ze tot haar verbazing won. Deuren gingen open.

De frêle brunette bereikte als Emmanuelle een breed publiek. Het was voor het eerst dat softporno in de gewone bioscoop was te zien. Ook vrouwen gingen kijken. De vertolkingen van 1973 tot 1993 leverden haar een fortuin op, hoewel ze tegen een salaris werkte en niet voor een percentage. Dat vond ze later wel jammer, maar echt zakelijk is ze nooit geweest.

In 1973 begon ze tot veler verbazing een verhouding met de 18 jaar oudere Belgische schrijver Hugo Claus. Uit de relatie werd Arthur geboren, haar enige kind. Dat ze ooit aan Emmanuelle begon, kwam doordat Hugo en zij nooit in Thailand waren geweest, waar de film werd opgenomen.

Kristel speelde meer dan alleen de Emmanuelle-cyclus. Ze maakte haar opwachting in tientallen films in binnen- en buitenland. Private Lessons, Airport ’79 – the Concorde, Lady Chatterley’s Lover, Mata Hari en Dracula’s Widow borduurden voort op haar bekendheid. De producties bevatten vaak bloot, maar werden zelden of nooit een succes. Medio jaren 90 maakte ze in Nederland haar toneeldebuut in de tragikomedie P.S. Je kat is dood van de Amerikaanse auteur James Kirkwood.

Haar persoonlijk leven kende diepe dalen. Enkele relaties na Claus was haar geld er doorheen gejaagd. Ze voerde een gevecht met drank en drugs en maakte kennis met de AA, de Anonieme Alcoholisten.

Op latere leeftijd wierp ze zich op het schilderen, dat voor haar werkte als een therapie. Naar eigen zeggen leed ze aan een minderwaardigheidscomplex. „Zelfvertrouwen is bij mij een dun vliesje”, zei ze. Haar laatste levensjaren was ze gelukkig met haar partner Peter Brul.

In 2002 bleek dat ze keelkanker had. Ze onderging een groot aantal bestralingen. De ziekte keerde in 2011 terug in de vorm van uitzaaiingen. Daar bovenop werd Kristel afgelopen juni getroffen door een herseninfarct. De kanker werd haar uiteindelijk fataal.

Goodbye Sylvia Rest in Peace

Je bent onvergetelijk


bron: privé, You Tube