Zaterdagmiddag 26 september, rond de klok van vijf uur
leek het even of de Langste Tafel toch de kortste zou worden, in de Nieuwe Sleutel. Er waren maar een paar volwassenen en 2 kinderen in de weer. Bij binnenkomst werd er direct medegedeeld dat de workshop poffertjes bakken, minstens wat vertraging opliep. Er was iets met de stroomvoorziening dat maakte dat de elektriciteit steeds uitviel. Na wat controleren en logisch nadenken, kon het probleem omzeilt worden en konden de poffertjespannen opwarmen.
In afwachting van de workshop werd aan tafel door de kinderen Jenga gespeeld. Waaghalzerij-acties werden er ondernomen om de blokken uit de toren te halen. Toch bleef de toren heel lang overeind terwijl de kinderen in spanning toekeken hoe de een voor de ander er een blok tussenuit haalde. Nadat de toren de eerste keer gevallen was en er nog geen bericht was dat de poffertjespannen warm waren, werd aan een tweede spel begonnen. Net waren ze begonnen en toen kwam het verlossende bericht uit de keuken, het bakken kon beginnen!
Terwijl de ene groep kinderen aan het bakken ging, gingen anderen nog maar even een rondje sporten. Ondertussen bleven er volwassene en kinderen binnenkomen, waaronder zelfs bezoek vanuit Duitsland. Twee kinderen op familie bezoek kwamen ook deelnemen aan de workshop poffertjes bakken. Zij hadden nog nooit poffertjes gegeten, laat staan gebakken. Voorzichtig werd het beslag in de pan gedaan, kleine porties maakten kleine poffertjes. Maar ook de kleine poffertjes smaakten goed. En zoals dat gaat met poffertjes, poedersuiker en kinderen, de tafels kregen ook een mooi wit laagje.
De kleinste van de kinderen was Gijs, ook hij smulde van de poffertjes. Ze smaakten hem zo goed dat het leek of hij bang was dat ze gekaapt zouden worden. Al te snel achter elkaar stopte hij z’n mond vol met de kleine lekkernijen, wat hem ook direct de bijnaam “Holle Bolle Gijs” opleverde. Het leek hem niets uit te maken, hij wilde er meer en z’n schoteltje was leeg! Nadat hij z’n mondje leeg had mocht hij er nog een paar al werd er wel strak op toegezien dat er niet weer drie tegelijk in z’n mond gingen.
Petra was al die tijd druk in de keuken bezig geweest met
de voorbereidingen voor de maaltijd voor de volwassenen. En dat werd ook de mensen in de “barruimte” duidelijk toen de “buffet- tafel” vol kwam te staan. Meerdere soorten groenten, wraps, stokbrood, kruidenboter en schaaltjes ananas kwamen op de tafel te staan. En ondertussen druppelden er nog steeds mensen binnen. De uiteindelijke groep mensen die deelnamen aan de “Langste Tafel” bestond uit ruim twintig mensen en zo’n twaalf kinderen.
Bijna alle ruimtes van de Nieuwe Sleutel werden benut om te sporten, te spelen, te koken of te eten, tot de gang aan toe. Het was een gezellige boel die hier georganiseerd was door B.A.S. (Buurtkerk Activiteiten Soesterkwartier). En iedereen genoot zichtbaar, met smaak en plezier van het gezelschap en het eten.
Na de maaltijd werd het hele gezelschap nog getrakteerd op een bekertje gevuld met heerlijk soft-ijs. Het vermoeden is dan ook dat men na dit alles “verzadigd en verkwikt, en hier en daar mogelijk aangedikt”, in goede gezondheid naar huis ging. De Langste Tafel die georganiseerd werd in het kader van “week van de eenzaamheid”, werd zo toch een gezellige lange tafel. Of het echt de “Langste Tafel” werd is de vraag maar voor zover bekend, wel in de Wijk tot nu toe.
Verslag en alle foto’s Ngie
Geef een reactie