Hoe vergaat het kinderen in de wijk nu het virus het openbaar leven heeft platgelegd? Ja, de kinderen van de KVVA JO8-1 moesten er deze week ook aan geloven. Het begon op de vrijdag de 13e maart, toen bleek dat de zaterdagwedstrijd werd afgelast. En niet die van zaterdag de 14e maart: nee, alle komende wedstrijden verdwenen uit de wedstrijdapp… Geen uitwedstrijd naar Vliegendorp in Soesterberg, geen wedstrijd tegen de kinderen uit Leersum. Dat was gek, want het was de vrijdag dat de kinderen nog wel naar school gingen. Maar goed, er was begrip: want alle ouders en andere supporters bij elkaar, dat vertraagt het verspreiden van het virus niet!
Geen training
Het was wel vreemd. De JO8-1 had van de acht wedstrijden uit deze competitieronde de eerste vijf allemaal gewonnen. Met nog drie wedstrijden te gaan was een nieuw kampioenschap aanstaande. Na herfstkampioen, lentekampioen, dat was mooi! Behalve geen competitie zijn ook de trainingen afgelast. Geen maandagavond training, geen woensdagmiddagtraining. Ook gek, want dit jaar was pas een training afgelast. En dat was bij een zware januaristorm. Bij de andere trainingen kwamen meestal alle kinderen opdagen. Een gedisciplineerd groepje dat beter en beter wilde worden. En nu: stilstand, geen een-tweetjes of passes en stoppen oefenen…
Het is voor iedereen even een andere werkelijkheid. En dat is wennen. Al wennen kinderen snel, zeer snel… Woensdagavond reed de wedstrijdcoach Leroy langs alle huizen van de JO8-kinderen. De nieuwe sporttas, gesponsord door de lokale slager, was binnen. De KVVA JO8-1 is nu in het geheel gesponsord: sporttas, trainingsjas en een wedstrijdshirt. Maar nu mogen ze er niet mee spelen! Ach, de zorgen die wij, zij, de lezers hebben, zijn anders. Dat weten we.
Wel oefenen
En samen voetballen? Niet dus met de JO8-1 samen. Maar vader en zoon, of met andere vriendjes? Mijn zoontje blijkt helaas een beetje snotterig. Niets aan de hand, normaal, maar nu wel. Hij kan nu even niet met andere vriendjes voetballen. Gelukkig stuurde de wedstrijdcoach Leroy wel oefeningen op, dus daar kan mijn zoon zich mee vermaken. Bovendien heeft zijn school in de wijk gezorgd dat hij het onderwijs vanuit huis kan doen. Online volgt hij les en aan de keukentafel maakt hij zijn werk. School heeft gekozen om de structuur van school nu via thuisonderwijs toe te passen. Zeer, zeer fijn! Vader en zoon spelen natuurlijk wel samen op het veld van de IJsselstraat. Of misschien wel op de KVVA zelf: want het veld ligt er stil bij. De conditie moet op peil blijven en voetballen is en blijft leuk! Een bal, vier jassen als doelpalen, spelen maar.
Wanneer komt er weer een wedstrijdverslag? Tja, dat is een groot raadsel. Een kampioensfeest zit er even niet in. Geen KVVA JO8-1 als voorjaarskampioen… Dan maar zomerkampioen? Of zal er juist in de zomervakantie gevoetbald worden? Zomervakantiekampioen, dat is ook leuk, dat klinkt historisch. In ieder geval: wordt vervolgd! Want het virus mag er nu in alle omvang zijn, uiteindelijk gaat het balletje weer onbekommerd op deze aardkloot rollen!
Tot die tijd: sterkte!
Top stukje Marc. Leest lekker weg en ik mis het voetballen ook en natuurlijk ook de jongens. Die er altijd zijn weer of geen weer. Trots op deze groep en hopen dat we gauw weer de wei in kunnen om onze kunsten te vertonen.
Groetjes Leroy
(trotse trainer/coach KVVA JO8-1)