Amersfoort 2 december 2016. Bij de redactie van de Wijkwebsite komen soms de vreemdste verzoeken binnen. Is het al niet vreemd dat een moeder, voor haar minderjarige dochter een plek zoekt om binnen het Soesterkwartier met een vuurwapen te mogen schieten ( naar bleek zocht ze een reguliere schietvereniging), of wat de denken van onderstaand verzoek.
Vanmiddag vanaf 15u gaan we het bijen-bollen-mengsel planten op het Rode plein. Als je mee wil helpen ben je altijd welkom. Tot vanmiddag.
Aangezien het verzoek rond de klok van 13.00 uur binnen kwam en Uw verslaggever mogelijk de gewenste tijd om in Moscou te komen niet zou halen, los van de declaratiekosten, was het tijd voor nader onderzoek.
Daar het verzoek zowel van onze “Wijktuinman” Guido van Beek kwam, als van Mark Kino, was de link naar het groene spoor snel gelegd. Met het rode plein, wordt bedoeld het Centraleplein op de Wagenwerkplaats (NS hanteert de afkorting Wpl voor een werkplaats) alwaar over een lengte van 106 meter over twee geulen heel veel bloembollen de grond in moesten. Dit om de wilde bij, die inmiddels vrij zeldzaam is, te voorzien van voedsel. En laten deze nijvere bijen nu de omgeving van de Wagenwerkplaats hebben verkozen voor hun “gebij”. En zoals Gijs Valkenhoef het uit legde, dat dit door de soort grond kwam op en rond het terrein.
Dus niet te verwarren met de “honingbij”. Een honingbij maakt er honing bij en een wilde bij niet.
Vreemder werd het toen deze verslaggever om 15.00 uur ter plaatse was, om dit fenomeen van dichtbij vast te leggen. Over een lengte van ruim 100 meter, was door nijvere “bijen”de grond omgeploegd en weer dichtgegooid. Nabij de verensmederij lag de oplossing. Een partytent met er naast een brandende vuurkorf, warme chocolademelk en enige gasten. Mark Kino / Gijs valkenhoef en Guido van Beek legden de laatste hand aan een net gegraven kuiltje van 1 x 1 meter, waarin een “melange”van zaadbollen lag.
Door een kleine communicatie storing was de tractor, die de “vore”zou trekken al om 13.00 uur aan de slag gegaan en dus was eigenlijk het werk al gedaan. Proforma werden de kopse kanten van het grasveld handmatig bewerkt, omdat de tractor daar niet bij kon. En zodoende er toch nog wat foto,s gemaakt konden worden.
Toch een kwestie van er “bij”blijven.
Dus aankomende lente/zomer 2017 wordt het picknicken tussen de bloemen en wilde bijen.
Wist U trouwens dat de wilde bij, gaatjes boort in hout, of tussen stenen om daar te nestelen, echt een wild-kampeerder dus, in tegenstelling tot ( U “raad” het al ) de netjes gehuisveste honingbij. 
Wederom een beschermde diersoort, die zich manifesteert op NS terrein.
Verslag en foto,s Karel van Rooy,.
Geef een reactie