Helaas waren er niet zoveel vlinders gespot, muzikanten en publiek des te meer. Het zag er wat sombertjes uit, de zon liet niet van zich zien maar het belangrijkste: de temperatuur was goed en het was droog! Gelukkig had iedereen zijn zonnige humeur bij zich en dat scheelde in elk geval! 
Al snel waren alle klaargezette stoelen bezet, en na de koffie met zelfgebakken lekkers van één van de koffiedames (jullie verwennen de gasten elk jaar steeds meer) kon het laatste vlindertuin concert van het jaar van start gaan.
Joost Volkers, de drijvende motor achter deze concerten heette de gasten welkom. Het klarinetkwartet beet de spits af met het bekende El gato montés een pasadoble de toreros. Hierna was dirigent Hannie Slingerland aan het woord en werd er door het koor en publiek ‘ingezongen’ met Popcatepetl, het was een leergierig publiek en al snel klonk het in 3-voudige canon.
Hierna bracht het koor samen met het klarinetkwartet en publiek het nummer Calypso. Vervolgd werd met E mariposa, een lied over een verdwenen vlinder, 
door het klarinetkwartet en Hannie Slingerland sopraan. En als we het over verdwenen vlinders hebben het volgende lied was Veinte años een lied over gebroken liefde, door het klarinetkwartet en koor, op mooie wijze vertolkt!
Hierna was de aandacht voor het klarinet kwartet, zij speelden 3 tango’s van Piazzolla: Oblivion, Villeguita en Mi exalticon, zeker niet onverdienstelijk! Hierna speelde het klarinetkwartet A media luz, een lied over een sombere kamer in de schemering, hier kunt u zich van alles bij voorstellen, drank, drugs……. De zang kwam van de bas Lars Terray van het Groot Omroepkoor.
Het koor en klarinetkwartet bracht hierna het bekende La cucaracha, een bekend lied dat vaak van een andere tekst wordt voorzien voor de meest uiteenlopende doeleinden. Nu werd de ongekuiste versie gebracht (Marihuana a fumar in plaats van Limonada a tomar). Hierna kwam het verrassende Geografische fuga, een a capella voor koor. Een ritmisch gesproken tekst met plaatsnamen over de hele wereld zoals o.a. Popcatepetl, Malaga, Nagasaki om vervolgens allemaal tegelijk in Trinidad te eindigen, knap gedaan! Mi Buenos Aires querido, een lied over het verlangen naar Buenos Aires, door het klarinetkwartet met de Alt Annelies Lam van de Nationale reisopera. Het klarinetkwartet vervolgde met Contrabajeando en La misma pena, twee tango’s van Piazolla. Hierna konden de zakdoeken voor de dag komen met het bekende aangrijpende Adios Noniño, ‘Vaarwel vadertje’ vertolkt door het koor met begeleiding van het klarinet kwartet. 
De alt Annelies Lam zong met het klarinet kwartet El dia que me quieras, een lied over de tijd dat je me lief had.
Hierna het laatste nummer Popocatepetl door koor en klarinetkwartet, een lied uit de bekende tv serie en later film Ja zuster Nee zuster, de Nederlandse kijk op Zuid-Amerika, met de muziek van Harry Bannink en tekst van Annie M.G. Schmidt.
Na een bedankje voor elke muzikant/koorlid werden de tassen weer ingepakt, de koffie/theebekertjes stonden leeg onder de stoelen en de mensen keerden weer huiswaarts.
Zo kwam er een einde aan dit geslaagde vlindertuin concert en kijken we alweer uit naar volgend jaar naar het volgende vlindertuin concert.
De vlindertuin concerten zijn mogelijk gemaakt door buurtbudget soesterkwartier.
Geef een reactie