Soesterkwartier: Het winterkwartier is vandaag 29 december langzaam weer ontdooid. De laatste 3 dagen volledig in de greep van Koning Winter,die de sleutel van de Wagenwerkplaats stevig in handen had.
3 dagen lang konden kinderen ( en ouders) zich vermaken in, zowel de Verkeerstuin, een gedeelte van de voorliggende oude werkplaats (magazijn) en de Kei Boulderhal.
In de Verkeerstuin hadden filemeldingen van verstoppingen, aanrijdingen en wegafsluitingen niet misstaan. En tegelijkertijd konden de spieren weer los worden gesprongen op het gigantische luchtkussen. Om vervolgens een poging te doen een van de diverse klimwanden van de Kei Boulderhal te beklimmen. Dat alles ruim onder toezicht staat is vanzelfsprekend. De koffiecorner deed goede zaken en mocht men zin hebben om zelf even een broodje klaar te maken, dan kon dat ook. Buiten stonden namelijk twee vuurkorven te branden, waarop men zelf broodjes kon roosteren, dan wel het begrip “afbakken”wat al te nauw nam en met een zwartgeblakerd broodje zat.
Het geheel werd dan nog een omlijst door de ministoomtrein die keurig steeds rondjes bleef rijden op de parkeerplaats bij de Verkeerstuin.
Op de laatste dag van dit festijn was het bijzonder druk te noemen. Het circuit van de Verkeerstuin was een vergelijking met knooppunt Hoevelaken. De vele skelters, fietsjes, auto,s en soortgelijke voertuigen scheurden vrolijk rond. In sommige gevallen begeleid door een pappa die als ervaringsdeskundige toch wel om moest kunnen gaan met deze materialen. Enkele techneuten hadden de stellage van de knikkerbaan ontdekt en waren geheel in de ban van de mogelijke varianten.
Om dit toch even te checken aan de plaatselijk toezichthouders van de EHBO gevraagd of het allemaal wel goed ging. De heren van de EHBO vertelden dat ze met grote verbazing stonden te kijken naar alle botsingen. Maar tot op heden was er nog steeds geen gewonde gevallen en ging het allemaal zoals het zou moeten gaan.
Jeroen en Karin , twee medewerkers van de organisatie, vertelden in het kort ( ze hadden geen tijd gezien de drukte) dat het een zeer geslaagde Winterkwartier was geweest. Naar schatting hebben zo’n 1700 mensen/kinderen gebruik gemaakt van deze festiviteit die geheel gratis te bezoeken was. Jeroen merkte hierbij op.”we doen dit nu voor het 4e jaar en het blijkt elke keer weer een groot succes. Het is en gratis evenement. Alleen hebben we deze keer een “eigen bijdrage”bus neergezet bij de koffiecorner waar de kinderen limonade kunnen halen. “ Buiten, bij de rond rijdende stoomtrein, die voor de zoveelste keer met een volle trein zijn rondjes reed, merkte hij op.” De ministoomtrein hebben wij tijdens de manifestatie 175 jaar Spoor zien rijden hier op het terrein. Wij hebben deze groep toen gelijk kunnen vastleggen voor het Winterkwartier waar we heel erg blij mee zijn, want het is een groot succes.”
Gekomen in de hal waar het luchtkussen was gestationeerd, was het een “spring” drukte van jewelste. Aan de hand van de vele schoenen/laarzen kon je ongeveer nagaan hoeveel kinderen er bezig waren (gedeeld door 2 ). Vooraan waar het wat rustiger was, waren tafels geplaatst waar de kinderen konden verven. Hetzij met een kwast, hetzij gewoon met je vingers. Een schort die men dan kreeg aangereikt was geen overbodige luxe. Mevrouw Jimmink uit de Palmstraat liet trots een meterslange tekening zien van het voormalige station aan het Smalle Pad. Kinderen hadden daar mooi de reizigers en personeel bij uitgeknipt en bijgezet. Fraai dit historische gebouw in deze vorm weer te zien.
En voor degene die zich nog even wilde uitleven op de opgehangen potten/ pannen/ emmers of wat dan ook, mocht gerust zich de nieuwe drummer van een bekende Rockband noemen.
En dan het onverbiddelijke einde. Koning Winter zal de sleutel van de Verkeerstuin weer moeten inleveren bij Wethouder Tiggelaar die de opening bewerkstelligde. Het is voorbij, de stoomtrein blaast zijn laatste witte rookwolkjes uit, een zacht gefluit als laatste groet.
Tot volgend jaar.
Verslag en foto’s Karel van Rooy
Geef een reactie