NL doet,doet meer, zou de slogan kunnen zijn van de Verkeerstuin op de wagenwerkplaats. Het jaarlijkse onderhoud stond voor de deur en dus moet er klust worden. De ervaring leert dat het altijd weer een hele “klus”is om aan vrijwilligers te komen. Zo moeten er technisch geschoolde mensen zijn, schilders of tuinmensen.
Reden voor de Verkeerstuin om het langs een andere weg te proberen en een opmerkelijke.
Aan het AZC werd gevraagd of er belangstelling was bij de mannen om klusjes te doen in de Verkeerstuin. Skelters moeten gerepareerd worden. Meubilair in de Verkeerstuin wat kapot is, herstellen, nieuwe tafels maken en buiten dient het nodige te gebeuren in de tuin/groenvoorziening.
Wel, er zal nog lang over gesproken worden. Het verzoek werd niet alleen in dank aanvaard maar ook verder uitgebreid met keukenpersoneel. Een hele delegatie van mannen/vrouwen en kinderen streek op 5 maart 2016 neer op de Wagenwerkplaats. Voor gereedschap was gezorgd. Een aantal mannen echter doken de keuken in met tassen vol producten. Gaspitten aan, kippen verwisselden van rouw naar gekookt, groenten werd gesneden en al snel riekte de Verkeerstuin naar Oosterse kruiden. Nu had men afgesproken dat de kinderen die mee kwamen, gewoon lekker konden spelen in de Verkeerstuin.
Voor de gelegenheid waren er witte doeken opgehangen en van een soort “knoop ” voorzien. Mogelijkerwijs dat dit diende om een Oosterse sfeer te creëren. De keuken en een deel van de zijkant Verkeerstuin was ineens ingericht als “kookplaats” en meerdere mannen diende als kok. Van de zijde van de Verkeerstuin was gezorgd voor diverse soorten appeltaart/cake. Koffie en thee stonden klaar. Maar er gebeurde iets raars.
De kinderen hadden al snel de skelters gevonden en trapten er lustig op los. Een enkeling die wat moeite had om rupsbanden over rails te laten rijden, maar acht wat maakte het uit. Na een korte tijd veranderde het beeld.
Niet de kinderen waren aan het skelteren maar de ouders. Volwassene die zich de blubbers trapten op het circuit. En wat hadden ze een lol. Natuurlijk een zeer vermakelijk gezicht en in de wetenschap dat deze mensen nu een geldige ervaring hadden. het tafelvoetbalspel was een van de favoriete “doelen” van de mannen.
De koffie en thee bleven tijdenlang onaangeroerd en het vooraf ingestelde tijdschema verdween in de prullenbak . Uiteindelijk is er dan toch geklust en werden er reparaties uitgevoerd. Geharkt en geschoffeld en last but not least, het keukenpersoneel een fantastische maaltijd bereid, op Oosterse wijze zeg maar.
Voor alle partijen een zeer geslaagde dag. Een win win situatie van uit NL Doet/ Azc Doet mee.
Verslag en fotoreportage Karel van Rooy.
Leuk om te lezen!!!