Woensdagmiddag 7 oktober. Het spookt in de Speeltuin Rivierenwijk. Sinds de vernielingen toenemen heeft de vereniging van Spoken de bezems ineen geslagen.
Onder het motto, “Nieuwe Spoken”maken, werd onder bezielende leiding van Merel Wismeijer (docent spoken creaties) een aantal kinderen uit het Soesterkwartier, de kunst van het “Spoken”maken bijgebracht.
Daartoe lagen voor aanvang een aantal dubieuze en duistere voorwerpen op de tafels. 
Bollen witte wol, een heleboel losse ogen” en vreemd aandoende witte bolletjes. Flesjes lijm, scharen en stiften.
Vooraf was de ruimte in de Speeltuin “spookvrij”gemaakt door Ruud de beheerder, zodat de kinderen op hun gemak aan tafel konden gaan zitten. Een aantal moeders durfde de spook confrontatie wel aan en bleven waakzaam bij hun kroost zitten.
Nu had Merel vooraf al enige Spook-creaties gemaakt en het lag in de bedoeling “iets: dergelijks ook te maken. Wel dat werd een “spookachtig” geheel. Allereerst (na de limonade/ thee/koffie) konden de kinderen een der witte balletjes voorzien van een soort muts en kraag. Door er met een stift vreemde tekens op te zetten, leek het of deze bol tot leven kwam.
De een tekende inderdaad oogjes, maar een ander koos voor de Chinese variant met vreemde onleesbare tekens.
Ten tweede werd en officieel met het maken van maar liefst 2 spoken begonnen. Men neme een bos witte wol en wikkelen de draad plus minus 25 maal (rechtsom) een kartonnetje ( belangrijk voor het karakter van het spook) . Vervolgens knoopt men het aan een kant vast en knipt de overzijde door. Hierdoor hou je een soort pruik in je handen, die dan weer netjes op een witte bol geplakt kan worden.
Een soort rasta hoofd maar dan wit. De lijm moest dan ook royaal aangebracht worden. Na het losmaken van de vastgeplakte vingers, was het de bedoeling om de nieuwe “Ghost “te laten kijken. Daartoe waren diverse vriendelijk kijkende oogjes aanwezig die dan ook op het “rasta”geheel geplakt werden. Zie daar de geboorte van een nieuw Spook.
En omdat het zo leuk was, werd dit herhaald met een tweede creatie.
Jammer genoeg is de spanningsboog en aandacht van de kinderen dan ook wel aan het einde, dus na 1 uur, waren de nieuwe spoken bereid om mee te gaan naar hun nieuwe onderkomen.
Een leuke spookachtige handenarbeid gegeven door Merel Wismeijer.
Nu maar hopen dat sommige spoken de vernielingen aan het materiaal van de Speeltuin gaan oplossen.
Verslag en fotoreportage Karel van Rooy.
Geef een reactie