22 november Sint Bonifaciusstraat Soesterkwartier. Het wijkmuseum maakt zich op voor de nieuwe tentoonstelling, “er zit muziek in het Soesterkwartier”. Het is er om 12.00 uur gezellig druk. De aanwezige kinderen dragen mutsen en/of een Sinterklaasmijter. Duidelijk dat iedereen hoog bezoek verwacht. Ouders, bezoekers en buren, zoeken een plek en als ze die gevonden hebben, toch weer een andere plaats. Ook zeer nerveus zijn de ouderen.
Het Wijkmuseum is voor deze opening geheel veranderd in “muziek”stijl. Overal hangen of staan oude muziekinstrumenten. Foto’s uit lang vervlogen tijden geven het verenigingsleven van het Soesterkwartier aan. Foto,s van Coda en Bronswerk laten nog optredens zien bij de oude Koppel sporthal. Het markant halfronde gebouw. Het is al weer een eeuw geleden.
Kees en Jeroen, twee gitaristen besluiten de stemming wat te verhogen. Eerst worden er wat gangbare en nog niet gewijzigde Sinterklaasliedjes gezongen. Doel even warm worden en oefenen voor het samen muziek maken. Onder een groot tafelkleed, komen allerlei dagelijkse voorwerpen te voorschijn. Hier kun je muziek mee maken, roept Gezina Tuinstra de Conservator van het Museum. Verbaasd houden de kinderen enkele voorwerpen tegen het licht. Toch blijkt er inderdaad in sommige voorwerpen geluid te zitten als je het beweegt of op slaat. Iedereen, dus ook de volwassene zoeken een “muziek”instrument naar keuze. Joke Sickmann is helemaal in haar nopjes met een doosje met erwtjes . Een voorbeeld van een oude rammelaar ( het doosje). De vroegere buurvrouw van het Museum meent dat een fopspeen ook wel leuk is. Als je er op blaast komt er geluid uit. Zo wordt iedereen voorzien van de nodig attributen om muziek te maken. Immers “er zit muziek in het Soesterkwartier”
Kees en Jeroen, gaan nu op een andere tour de Sinterklaas liedjes ten gehore brengen. Het voor deze gelegenheid samengestelde “Hypercussie”orkest laat geheel nieuwe versies horen van “hoort wie klopt daar kinderen” of “zie ginds komt de stoomboot” En dit alles was natuurlijk bedoeld voor de verwachte komst van een belangrijk persoon. Sinterklaas en Pieten hadden laten weten de nieuwe tentoonstelling te zullen openen.
En tegenwoordig wordt in het Soesterkwartier een hele hoop tegen het Duurzame licht gehouden. Dus ook van de zijde Duurzaam Soesterkwartier was er ruime belangstelling voor deze “happening” Uiteraard bedoeld voor de aanwezige kinderen van Henry. Even was daar de gedachte dat de Sint mogelijk zijn paard had ingeruild voor de nieuwe Elektrische Leenauto , hetgeen wel erg ludiek zou zijn.
Na al dit muziek geweld ging iedereen om 12.45 uur de straat op. De gitaristen voorop, liep de hele stoet al zingend in de richting van de Soesterweg. Terwijl ze bijna aan het einde van de St. Bonifaciusstraat waren, stopte op de Noordewierweg een auto met Sinterklaas en 3 pieten. Niet helemaal duidelijk of dit bij het “plan”hoorde of dat er een parkeerprobleem was. Dankzij de mobiele telefonie werd de hele stoet kinderen en ouders weer de goede kant op gewezen. Waarna de intocht van Sinterklaas naar het Wijkmuseum kon plaats vinden. Gezina heette de Sint van harte welkom, waarbij de Sint opmerkte dat Gezina ook een “staf “had. Gezina bevestigde dat, maar dat dit meer te maken had met haar gebroken heup van een paar weken terug en ze nu dus met krukken liep.
Hier en daar werden wat handjes gegeven waarna de Sint en gevolg de “muziek tempel” van het wijkmuseum betrad.
Misschien dat op het wensenlijstje van het wijkmuseum staat “gevraagd grotere ruimte” want dat was misschien op dat moment wel wenselijk. Het podium met de bekende Sintstoel, nam wel wat ruimte in beslag en de vele bezoekers moesten even dringen om een plekje te vinden. Met veel geraas staakte de staf van Sinterklaas zijn verticale stand en viel luidruchtig op de grond. Een meisje was hierna wel bereid de Staf voor de rest van de dag vast te houden.
Opvallend was wel dat de huismeester van het Wijkmuseum steeds in het oor van Sinterklaas fluisterde. Mogelijk “insite”information of zo over de kinderen.
Maar de Sint had zijn grote boek bij zich, dus dat bleek allemaal niet nodig. Als klap op de mijter moest er natuurlijk niet alleen gezongen worden, maar hetgeen eerder was geoefend met allerlei keukengerij ook weer ten gehore gebracht.
Het was de Sint helemaal duidelijk en de tentoonstelling. “Er zit muziek in het Soesterkwartier”was geopend.
Verslag en foto,s Karel van Rooy.
Fotoreportage. Diapresentatie.
Filmpjes http://youtu.be/622oyZheNQs
Geef een reactie