Iedereen in de wjk kent natuurlijk de vjver bij Puntenburg. En ook de fontein is een bekend beeld. Maar om die mooie fontein te laten werken is af en toe onderhoud of een reparatie nodig. Zo ook vanmiddag.

Vanuit mijn appartement op de derde verdieping zag ik dat er twee mannen van de ROVA bezig waren het bekende bootje uit te laden. Een van hen trok zelfs een waadpak aan en ging te water. Met behulp van het vaartuig werd de bak van de fontein naar de kant gesleept. Om de plek waar de kabels liggen weer terug te kunnen vinden werden er vervolgens drie wite drijvers aangebracht in het water. Daarna werd er gesleuteld aan de kunstof bak op de oever.

Toen die blijkbaar weer voor gebruik gereed was kon hij niet zomaar geplaatst worden. Eerst moesten de tijdelijke drijvers natuurlijk weer verwijderd worden.  Dus mocht de man in het waadpak opnieuw een stukje over de bodem van de vijver lopen. En het water kwam tot aan zijn middel, dus dat was heus geen makkelijk wandelingetje. Maar zoals je op de foto kunt zien had hij er toch nog lol in. Hij lachtte opgewekt naar de camera.

Ondertussen had zijn collega ook geen makkelijk klusje. Hij zat gehurkt in de put naast de zaal van Puntenburg waar waarschijnlijk de motor van de fontein in zit. Er moet echt wel werk verzet worden om onze mooie fontein te laten werken hoor. En nog waren ze niet klaar. Nu moest de bak nog precies tot de juiste hoogte onder water verdwijnen. Dus voeren beide mannen er met het bootje heen gewapend met een emmer en een grote trechter.

De drie drijves van de kunstofbak blijken een deksel te hebben. Daar werd de trechter in geplatst en vervolgens werd er met de emmer vijverwater in gegoten. Door het gewicht van dat water verdwijnt de drijver dan deels onder water. Slim bedacht. Maar er zijn drie drijvers zoals ik al zei en die moeten alle drie uiteraard even ver onder water komen te liggen. Dus moesten de mannen steeds van drijver naar druijver peddelen om elke keer en beetje water toe te voegen, net zo lang tot ze allemaal mooi even ver uit het water staken. Een nauwkeurig en tijdrovend klusje. En niet slechts de drijvers moesten in balans komen; ook zij zelf moesten oppassen met twee man in dat kleine bootje om in evenwicht te blijven.

Maar hun inspanningen werden beloond. Nadat de motor in de put aangezet was de fontein het weer als vanouds. En ik weet nu dat er heel wat werk verzet moet worden om mij en iedereen in de wijk te laten genieten van dat uitzicht. Laten we dus maar zuinig zijn op de vijver.

Met dank aan Paul Wareman