Pesten is tijdloos, het gebeurde vroeger en het gebeurt nu. De gevolgen kunnen desastreus zijn voor een kind wat gepest wordt. In veel gevallen wordt het “slachtoffer”door de ouders van school gehaald en volgt een nieuwe start op een andere school.
Dat kan en mag niet de bedoeling zijn. Een “pesterijtje” zit altijd wel in de hoek, maar structureel iemand constant pesten, is “OUT” Er zijn voorbeelden zat, dat slachtoffers van pesten tot zeer ernstige wanhoopsdaden leiden.
De hedendaagse realiteit. Dat er enig rivaliteit bestaat tussen de lokale basisscholen is geen nieuws. Dat is al jaren zo en zal niet veranderen. Het gaat in deze casus om het feit dat er Naschoolse opvang is en dus de schoolgaande kids, niet naar huis gaan, maar worden opgevangen op een locatie. En hier komen kinderen van verschillende basisscholen bij elkaar. De Hoekse en Kabeljauwse twisten uit een lang verleden, komen dan ook hier aan de orde. Recent heeft dat geleid tot een ernstige vorm van pesten tussen het Magneetisme en de Kubisme. En wel dusdanig dat een of meerdere kinderen zich ernstig bedreigd voelen.
Zowel bij de Kinderwijkraad, Jeugd Persbureau, Magneet en Kubus, werden raakvlakken vastgesteld, reden voor de basisscholen een naschools project te starten over pesten.
Om duidelijk te maken, welke impact het pesten had, werd er heden 28 juni 2016 in de Kubus ( Noordewierweg) een bijeenkomst georganiseerd. Uitgenodigd waren de Kinderwijkraad, het Jeugd Persbureau als verslaggeving, Carola van het Wijkteam en een 14 tal kinderen.
Slachtoffertjes van de recente “Pesterijen” mochten hun verhaal doen, maar de emoties hadden de overhand. Een der kids, kon emotioneel zijn verhaal niet vertellen, zodat anderen het moesten invullen.
Als waarnemer en verslaggever van het Jeugd Persbureau Soesterkwartier, schreef Salim de volgende tekst.
Pesten, zei je dat goed ja dat zei ik goed. Bij de kubus hadden we nieuw project namelijk: “pesten” waarom dat zal ik jullie uitleggen want er waren kinderen namelijk kinderen gepest van de B.S.O De kinderen vertelden hun verhalen. Ze vertelden hun belevenissen want er waren vermoedelijk kinderen uit een andere school die dat hebben gedaan. Namen worden niet genoemd maar de 3 scholen hebben niet zo’n goeie band werd er gezegd.
Er waren oplossingen voor pesten en de band van 3 scholen zal moeten verbeteren. Ik zal een paar opnoemen: “negeren of samen 1 activiteit doen” . De pesterijen gebeurden in de Speeltuin en er werden ook racistische opmerkingen uitgesproken; wat, ‘dat blijft privé” de kinderen zeiden dat het handig zou zijn als er wijkmoeders of wijkvaders worden aangesteld’. Dat betekent dat er een moeder of vader buiten oplet op de kinderen als er ruzie is. Of kijken wat hun kind buiten doet, het lag wel heel gevoelig bij de B.S.O kinderen. We hebben plannen besproken en ze zijn er over aan het overleggen dit was het eind van het pestproject hopelijk hebben jullie er iets van geleerd.
Vriendelijke groet : Salim Labboui ,Jeugdpersbureau
De aanwezige kinderen en begeleiding waren erg onder de indruk van deze bijeenkomst. Dit moet toch een vervolg krijgen.
Verslag Salim Labboui.
Foto’s Karel van Rooy
Geef een reactie