Vrijdagochtend 13 november, het regende licht toen de jongeren richting school gingen. Om half acht moest groep 8 van De Magneet met fiets paraat staan, om te gaan ontbijten met de Burgemeester, meneer Bolsius. Voor vertrek werd er nog even ge-googled in de klas zodat iedereen wist hoe hij eruit zag. En nog even werd er gecheckt of er ook vragen bedacht waren om aan de burgemeester te stellen. Er waren er een paar, die uiteen liepen van hoe zit het met de criminaliteit in de wijk, tot hoe zit dat met die “ketting” van de Burgemeester. Voorbereid vertrok de groep van 13 jongeren, de leerkracht en de 3 begeleiders op de fiets naar het gemeentehuis.
De groep wilde vanuit de Molenstraat het Stadhuisplein op om zo naar bij de ingang van het Stadhuis te komen. Helaas daar stond een immense kraan en was alles afgezet. Even moest er omgelopen worden met de fiets aan de hand. De groep arriveerden om enkel minuten na acht uur op het Stadhuis. Binnen kreeg de groep een hartelijke ontvangst waarna er onder begeleiding naar de tweede etage geklommen werd. De jassen werden aan de kapstok gehangen. Hierna volgde een eerste begroeting met Burgemeester Bolsius en Wethouder Houwing.
Iedereen mocht een plekje aan tafel uitzoeken om te gaan zitten. Of het afgesproken was of niet, de jongens gingen aan de kant van de tafel zitten waar ook mevrouw Houwing zat. De jongedames (in opkomst) kozen de kant van de Burgemeester. De Burgemeester begon met vragen als “Wie is om half zeven opgestaan?” Om daarna door te gaan met, “en voor wie was het vroeger dan normaal” en “voor wie was het niet vroeger dan normaal?” En zo ook over het ontbijt: “wie eet altijd aan tafel”,en “bij wie staat de televisie ’s ochtends aan”, en “bij wie niet?” En; “wie eet er altijd bruin brood?” En “wie altijd wit brood?” De jongelui reageerden met het opsteken van een hand opsteken, bij wijze van “ja, bij mij”.
Wie eet er ’s ochtends niet? Niemand stak z’n vinger op. Gelukkig maar, want er zijn ook kinderen in Amersfoort die ’s ochtends niet eten, soms omdat er geen geld is, soms omdat de ouders er te weinig tijd voor hebben. En dat is niet fijn voor die kinderen want die zitten dan met een rammelende maag op school. En zo kwam het hele ontbijt ritueel met alle varianten voorbij. De Burgemeester gaf na deze vragen even het woord aan de Wethouder, mevrouw Houwing. Ook mevrouw Houwing heette de kinderen van harte welkom, en wilde even de namen weten van iedereen.
Na deze eerste vragen-, en kennismmakingsronde was het tijd om te beginnen. Maar voor het eten werd er even stilte-momentje ingelast voor hen die daar gebruik van wilden maken. Daarna vertelde de Burgemeester dat bij hem “vroeger thuis” dan gezegd werd: gezegende maaltijd, nu vertaald naar: “Eet smakelijk!” En voor dat de eerste hap genomen werd, startte het vragenvuur andersom. De eerste vraag aan de Burgemeester was waarom hij een dikke ketting om had. Burgemeesters hebben allemaal een ambtsketting om. De eerste keer dat Bolsius vroeg: “waar is m’n ketting” zeiden allerlei mensen om hem heen: “Ambtsketen”, Burgemeester!
De ambtsketen is een symbool dat degene die hem draagt Burgemeester is. Aan de keten hangt een soort medaille met aan de voorkant het Wapen van Amersfoort en aan de achterkant het Wapen van Nederland. Als ik iet voor de Koning doe dan draag ik de keten met het Wapen van Nederland voor en als ik dingen in Amersfoort doe, zoals bijvoorbeeld de Gemeenteraad voorzitten, dan draag ik hem met het wapen van Amersfoort voor. De ambtsketen is pas 40 jaar oud, en dat komt omdat de aannemer van dit Stadhuis hem heeft gegeven aan de Gemeente Amersfoort.
De tweede vraag was: Wat vind u het belangrijkste als Burgemeester?
Nou weet je Het belangrijkste….Ik doe heel veel dingen die naast elkaar zijn, maar die zijn heel verschillend. Ik zit dus de gemeenteraad voor maar ik ben ook Hoofd van de Politie. Ik overleg dus met de Officier van Justitie over zaken over veiligheid in de stad. Ik ga ook op bezoek bij mensen die bijvoorbeeld 60 jaar getrouwd zijn of 100 jaar worden. Ik ga naar plekken in de stad waar iets aan de hand is, dus ook als er in het Soesterkwartier iets aan de hand is kom ik er ook naartoe. Ik ga bij bedrijven op bezoek of heb contact met bedrijven die hier bijvoorbeeld een fabriek willen beginnen. En dan proberen wij dat bedrijf hier naartoe te halen omdat werk ook voor jullie later belangrijk is. Maar met Wethouder Houwing ben ik laatst ook op bezoek geweest bij jongeren die niet zo makkelijk naar school gaan toch nog weer een opleiding kunnen gaan volgen. ……Dus heel verschillende dingen om te doen.
Ik zal jullie wat vertellen: ik werd vannacht om half vijf gebeld, er gebeurde iets in de stad met iemand die niet helemaal rustig is, die moet dan tegen zichzelf in bescherming worden genomen en gedwongen opgenomen, en daar moet ik dan toestemming voor geven. Ook dat hoort dus bij het ambt, je bent 24 uur per dag Burgemeester.
De volgende vraag was: wat gaat er nu gebeuren op het Stadhuisplein? De Bode lichte de vraag half vragend toe: Je bedoeld waar al die grote vrachtwagens en die kraan voor staan?!
Ik had dezelfde vraag vanochtend toen ik uitstapte. Dus ik vroeg wat gaat er gebeuren? Maar ik denk iets van….
De Bode vulde aan: De Dakgoten! En zo gaf de Burgemeester toe: “Ik weet ook niet alles”. Waarmee er een heel snel antwoord was, en de volgende vraag aan de orde kwam.
Wat vind u er eigenlijk van dat er alleen maar gekleurde Pieten komen, maar geen Zwarte Pieten meer. De Bode stelde voor dat mevrouw Houwing deze vraag beantwoorde, en zo gebeurde het.
Ik vind het prima dat er allemaal gekleurde Pieten komen, dus wat mij betreft een prima idee. Je moet het er met elkaar over hebben, als dat helpt om er een heel mooi feest van te maken, vind ik dat een heel goed idee.
Maar voor de kleine kinderen dan, die zien normaal alleen Zwarte Pieten en nu ineens allemaal gekleurde Pieten? “Dat is misschien inderdaad even wennen”, reageerde mevrouw Houwing. Maar toen reageerde de Burgemeester met de opmerking: “Ik heb een dochter van bijna vijf jaar, nou voor haar zijn toch echt de cadeautjes het belangrijkste”. “Voor haar gaat de kleur van de Zwarte Piet gaat toch dat cadeautje schuil”, zo sprak hij verder.
Weet je wat het is, jullie hebben allemaal kinderen van verschillende achtergronden in de klas en het feestje is ook ontstaan als een Mythe over een Bisschop uit Turkije, die in de regio eten en brandhout cadeau deed aan de mensen daar. Pas ongeveer 150 jaar geleden zijn de Zwarte Pieten erbij gekomen. Het is dus niet zo dat ze er altijd bij geweest zijn. Onze Samenleving is ook veranderd door de jaren heen. Vroeger woonden hier alleen witte mensen, maar inmiddels wonen hier ook steeds meer gekleurde mensen. En zo veranderen dingen steeds.
En zo sprak hij verder
Ik vroeg een keer een journalist uit Amerika op bezoek, dat was een zwarte journalist. Ik had hem meegenomen naar de intocht van Sinterklaas, ik woonde toen nog in Rotterdam. Nou ik kan je vertellen de beste man keek en snapte er helemaal niets van. In zijn wereld was discriminatie iets van achterin de bus zitten, als zwarte mensen al mee mochten. Want er werd in die tijd stevig gediscrimineerd in Amerika. Hij kon het dus helemaal niet begrijpen. Het belangrijkste vind ik dat je met respect met elkaar spreekt over dit soort dingen.
Maar ongetwijfeld zijn er morgen ook heel veel zwarte Pieten, want een samenleving verandert altijd maar geleidelijk aan. Moet iedere Zwarte Piet zwart zijn, en geldt dat dan ook voor muziek Piet?
Er zal door alle partijen over gepraat moeten worden, ook in de Samenleving is het geven en nemen, en met respect van beide kanten moet het goed komen.
Wat ik jammer zou vinden is wanneer grote mensen dit feest komen verstoren, dat zou ik ook niet tolereren. Je mag best met elkaar van mening verschillen, maar met dit soort evenementen willen we geen demonstratie-achtige elementen.Best ingewikkeld dus. Soms is het wel zoeken naar de juiste woorden, maar misschien hebben jullie het er in de klas ook al wel eens over gehad, en dan zullen jullie vast ook wel van mening verschilt hebben.
Komen er ook op het Eemplein Witte Pieten?
Vast wel want twee mijn kinderen komen verkleed als Piet, maar zijn wel wit.
Hoe gaat het met de criminaliteit in Amersfoort?
Hoe lang heb je? Nee hoor, Amersfoort is op zich een hele veilige stad. Als je bijvoorbeeld naar het aantal woning inbraken kijkt dan is dat het afgelopen jaar flink naar beneden gegaan. Ik geloof iets van 30-, of 40% naar beneden, dat is echt heel veel. En dan heb ik het nog niet over het aantal niet geslaagde inbraken, want sommige mensen proberen in te breken. Maargelukkig door mensen die alert zijn op deuren die open staan of verlichting die ineens brand, word er op tijd gewaarschuwd. Daardoor is ook het aantal niet geslaagde inbraakpogingen omhoog gegaan.
Maar soms wordt er toch iemand opgepakt omdat hij deel uit blijkt te maken van een groot drugs netwerk of een ernstig fraude geval. Dat gebeurt in diverse wijken in Amersfoort. Straks is het weer de tijd van Vuurwerk en het Soesterkwartier heeft de gewoonte om daar ruim en groots aan mee te doen. Maar ook in het Soesterkwartier wordt soms vuurwerk verkocht wat volgens de vuurwerkregels niet mag. En je wilt toch graag al je vingers houden? Dat heeft ook met criminaliteit te maken. Ieder jaar in Amersfoort zijn er toch weer ongelukken met vuurwerk, dus als jij weet dat er ergens illegaal vuurwerk wordt verkocht, maak het bespreekbaar ook met jullie leerkracht. Want wat weet vaak niet wat je er aan moet of kunt doen, maar het is wel hartstikke link.
Is er ook geen wetsvoorstel om het vuurwerk maar op een plek af te steken in Amersfoort?
Nee, er wordt landelijk wel gesproken over een heel vuurwerkverbod, dat kun je als gemeente niet alleen. En een Vuurwerk show, dan zijn er toch ook steeds mensen die zelf willen afsteken, dus dat is niet het antwoord op het probleem.
Even ging het nog verder en worden er voorbeelden voorbeelden genoemd zoals “oudjes en huisdieren” die bang zouden zijn voor vuurwerk. Een van de kinderen vraagt het woord, en begint te zeggen: “jullie hebben over die “oudjes” die er bang voor zouden zijn, ik woon naast een bejaardenhuis en daar steken ze zelf het hele jaar door vuurwerk af terwijl ze erbij staan. Daarop wordt direct grinnikend gereageerd met de vraag: “geef me de naam door van dat bejaardenhuis?”
Even later is het weer serieus. En wordt er vastgesteld dat ook binnen heel veel families van mening verschillen met elkaar over vuurwerk. De Burgemeester vind het in elk geval zonde van her geld. QEn verteld dat sommige mensen ook al hebben ze nauwelijks te eten soms wel veel geld aan vuurwerk uitgeven, jammer is voorzichtig uitgedrukt.
Hoe zit het nu eigenlijk met de vluchtelingenstroom? Daarop antwoord de Wethouder:
Van de kinderen hebben ongeveer 100 kinderen uit Eritrea en Syrië, in de Anne Annema-school verbleven, de kinderen gingen in Randenbroek naar School. Afgelopen woensdag zijn zij vertrokken naar Zeist, en ook daar gaan ze naar school.
Verder vertelde de Wethouder dat er gekeken wordt of er opvang mogelijk is voor ongeveer 300 vluchtelingen naast het Asiel Zoekers Centrum, en bij Zon en Schild of en zo ja hoeveel jongeren daar opgevangen kunnen worden.
De burgemeester vraagt nog even of een van de kinderen ooit vluchteling was met zijn of haar familie. Een van de kinderen was zelf vluchteling met de ouders. Het gezin is indertijd gevlucht uit Armenië. De onzekerheden van vluchtelingen zijn dus dichterbij dan je denkt.
Na al deze vragen werd nog even het petje opgezet voor een groep-aan-tafel foto met de Burgemeester en Wethouder. Waardering werd uitgesproken over zoveel verschillende-, en toch ook zeker serieuze vragen. Nog even een applaus voor de Burgemeester en Wethouder waarna deze laatsten vertrokken en de groep nog lekker verder kon eten. Dit ontbijt was echt wel bijzonder, en niet alleen voor de Burgemeester en Wethouder….
Om even na negen uur vertrok de groep weer richting De Magneet.
Verslag Ngie
Wat een enig verhaal!