Dinsdagavond 15 september ten huize van de gemeente vond in De Ronde een Raad bijeenkomst plaats waar de volgende vraag op tafel lag: geeft de gemeente de Warner Jenkinson fabriek wel of niet de status van gemeentelijk monument. De bijeenkomst was in de Molendijk zaal, stadhuis in, gelijk rechtsaf aan het eind. Op de publieke “tribune” slechts een zeven mensen. De belangstelling leek daarmee zeer gering.
De SP had het onderwerp opgeworpen om in De Ronde te bespreken. Eerder had de SP al geprobeerd het door middel van een motie in de Raadsvergadering te krijgen maar na overleg met andere partijen werd eerst gekozen voor een aftastende Ronde. Mocht duidelijk worden dat de meerderheid voor was, dan wel overtuigd werd door insprekers, dan zou het alsnog in de Raadsvergadering aan de orde komen voor een Besluit.
De voorzitter, mevrouw L van Bruggen, opende De Ronde en gaf het woord aan de heer Molenkamp om toe te lichten waarom het besproken diende te worden. Hierna gaf de voorzitter de mogelijkheid om in te spreken. Mevrouw Pasman bestuurslid van Siësta vertelde welke waarden het complex allemaal heeft op het gebied van architectuur, industrieel, cultureel en daarmee geschiedkundig.
Het complex bevat onder andere een van de drie stenen gemetselde overgebleven schoorstenen van Nederland. Daarbij bevat het complex ook het oudste fabriekspand van Amersfoort dat stamt uit de jaren 1881-1883. Het staat bekend onder vele namen: Stoomluciferfabriek De Eem, ‘Pick, Lange & Co’, Farbwerk, NKI, Williams, Morton. Tegenwoordig ook wel bekend als: De Spullenmannen en/of De WAR. En bevat nog steeds duidelijke sporen en elementen van weleer. Om al die redenen een reden te meer om te zorgen dat het behouden blijft voor de latere generaties. De provincie heeft het pand/ complex al op de lijst met 100 meest waardevolle industriële gebouwen staan. Maar ook staat het pand op de lijst meest bedreigde panden! Hier nog meer informatie over de fabriek
In 2010 is er in opdracht van de gemeente Amersfoort een Waardestellend onderzoek gelast. Hieruit kwam onder andere naar voren dat veel van de gebouwen in slechte staat van onderhoud zijn. Siësta maakt zich dan ook ernstige zorgen en is van mening dat het 5 voor 12 is om dit stuk industriële geschiedenis van Amersfoort niet verloren te laten gaan.
Hierna werd door de voorzitter de mogelijkheid geboden om vragen te stellen aan mevrouw Pasman. Mevrouw Jansen vroeg of het ging om het hele complex of dat het ten dele was, met uitsluiting van de panden uit de jaren ’70. Het gaat over het hele complex, antwoordde mevrouw Pasman, want elk stukje verteld iets over over de geschiedenis van zowel de architectuur als de fabriek. De heer Molenkamp vroeg vervolgens wat de waarde is om dit tot gemeentelijk monument te maken, wat kan er dan wel wat er nu niet kan? Hopen dat het voort kan blijven bestaan als een stukje industriële geschiedenis, met de waardevolle fabrieksonderdelen, van Amersfoort, waar gewerkt kan worden aan het onderhoud/ behoud van het pand voor de toekomst.
Mevrouw Jansen merkt op dat normaal gesproken een aanvraag gedaan wordt door de initiatief nemers, en vroeg of er nu of eerder al zo’n aanvraag gedaan was. Vanaf de publieke tribune kwam het antwoord, bij het stilzwijgen van de raad, de aanvraag is eerder gedaan in 2006. Of het het antwoord was of degene die het gaf, maar minimaal één spreekwoordelijke en veelzeggende “blik werd geworpen” in de richting van de tribune, en het werd stil!
Hierna kwam de inventarisatie ronde, vraag 1. wie vóór het behoud is van het complex, en vraag 2. wie voor de aanvraag monumenten status was. De uitslag was: VVD, OPA en CDA op beide vragen nee. PvdA en D66 voor behoud van meeste panden, maar te vroeg om de monumentenstatus aan te vragen omdat dan mogelijk in “eigen voet geschoten” wordt. Alleen SP en GroenLinks antwoorden op beide vragen met een vóór. Mevrouw Janssen (GroenLinks) met daarbij fijntjes op dat het de taak is van de monumentencommissie om te beoordelen/ te bepalen of alle, en zo ja, welke panden behouden zouden blijven. Mevrouw Jansen had nog een vraag aan de heet Smulders (PvdA) en mevrouw Sanders (D66). “U wilt misschien een monumentenstatus maar weet nog niet wat u met het pand wil gaan doen, maar het is toch eigenlijk andersom?” om te vervolgen met “Je wilt een monumentenstatus om te behouden wat er is, of zie ik het verkeerd?” Mevrouw Sanders geeft aan dat ze de gevolgen van een monumentenstatus niet kan overzien.
Het woord kwam aan de wethouder, de heer Buijtelaar. De consequentie van een dergelijke status kan tot gevolg hebben dat je in eigen voet schiet, maar evengoed ook als je de status niet aanvraagt, zo sluit hij aan bij mevrouw Jansen. Om verder uit te leggen dat een monumentenstatus een belemmering vormt voor kopers (lees: projectontwikkelaars), en dat nu een en ander ook al beschermd wordt door bestemmingsplan waarvoor een wijziging aangevraagd moet worden.
Verslag en foto’s: Ngie
Geef een reactie