Maandag 25 Maart, Een fietstocht langs de Groengordel vanaf Puntenburg tot aan de Enk, met als doel om te kijken naar verbeter mogelijkeheden (een Schouw) voor de Groengordel. De Groengordel heeft ten doel: ontspanning, recreëren en sport, en moet daarom aan alle doelgroepen de ruimte bieden. Een groep van gemeenteambtenaren, wethouder Astrid Janssen, en wijkbewoners gingen gezamelijk op de fiets om te stoppen bij de verschillende plekken en te “schouwen”.

Startpunt was de hoek Puntenburgerlaan – Noordewierweg. Daar staat dan die ronde toren van de Puntenburg eigenlijk middenin het begin van de Groengordel, en helaas is daar niet direct een oplossing voor te bedenken. Opties die wel bekeken kunnen worden zijn: een voetpad over het gazon, andere beplanting, een stukje moestuin voor de bewoners met mogelijk eigen onderhoud. Zomaar wat dingen die geopperd werden. Ook bankjes kwamen aan de orde, maar die hebben in het verleden te vaak tot nadeel gehad dat ze hangplek werden.

Even op de fiets naar het volgende punt, de doorsteek (Puntenburgerlaan) vanaf IJsselstraat naar de Amsterdamseweg. Daar ligt ongeveer halverwege een voetpad richting IJsselstraat door het groen. Het lage hekje langs het groen stamt nog uit de tijd van het kinderdagverblijf dat er toen schuin tegenover gevestigd was. Nu vormt het enerzijds een bescherming van -, en anderzijds een grens van het groen. Idee is om bewoners van de nieuwe appartementen betrekken bij de wens het om te vormen tot een aantrekkelijk en toegankelijk stuk groen. Ook speelt juist op dat stuk het gevoel van onveiligheid een rol, zeker in de avonduren, al is dat minder sinds de aangrenzende bewoning er is.

Weer verder op de fiets om te stoppen bij de “Container ophaalplek” van KVVA aan de Amsterdamseweg. Ook daar zijn meerdere opties bekeken die worden meegenomen in de te ontwikkelen  “Groengordel Verfrist” plannen. Door naar de volgende stop: het voetpad tussen de Tennisvereniging en Speeltuin Rivierenwijk. Het wel heel rechte pad, kan dat misschien iets leuker met een slinger? En de groene wanden langs de verschillende terreinen, kunnen die wat lager want “gluren bij de buren” is zeker leuker dan tussen een hoge groene muur doorlopen, zo werd er geopperd. Ook de bramenstruiken – in de afwateringsgreppel – die sneller dan de paddestoelen op lijken te komen, werden besproken.

De tocht ging verder langs Dahliatuin en Cruyffcourt naar Vreeland. De oerdikke bomen hebben ook geen eeuwige levensduur en worden daarom soms uit voorzorg gekapt, om daarna wel weer een nieuwe – veel kleinere – boom neer te zetten om weer tot voluit te kunnen groeien. Ook hier wordt gekeken naar wat kan en wenselijk is voor en met bewoners, minimaal in gedachten, maximaal samen.

Ondertussen was er erg veel “blauw op straat”, schuin tegenover bij een flat op het Isseltseveld, dat deed vermoeden dat ook zij mogelijk iets met “groen” te doen hadden

Over Vreeland, door de Larixstraat ging het gezelschap naar de laatste stop, op de Enk. Ook hier is de vraag wat kan en wenselijk is, het best in samenspraak met de aangrenzende bewoners, maar ook rekening houdend met de toekomstige nieuwe bewoners van de nog te bouwen woningen. Wil men hier een moestuin en/of bloemenperk en/of toch liever een plek om gewoon te relaxen met de spelende kinderen?

Daarna ging het sterk afgekoelde gezelschap met genoeg stof tot nadenken, voor een warm kopje koffie terug richting KVVA

Sfeerimpressie en fotoverslag: Nel Groenendijk