13 december 2015, de 7e editie van Gluren bij de Buren is een feit. Voor het Soesterkwartier hadden zich 9 adressen opgegeven alwaar een optreden van enige kunstvorm zou plaats vinden.
Een noviteit deze maal, is dat een nieuwe verslaggever van het Jeugd Persbureau zijn “camera” doop kreeg, of te wel hij ging voor het eerst met een camera op stap bij verschillende adressen.
Van redactiezijde zijn twee verslaggevers doende geweest de adressen te bezoeken vergezeld van Wikji Keijzer van het Jeugd Persbureau.
De volgende adressen werden bezocht: Soesterweg 412, waarbij bleek dat het evenement wegens ziekte was afgelast.
Schiestraat 12, bij Trijnie van der Ploeg was een optreden gepland van Costa Ernsting Duo met een swingend Jazz optreden.Ter plaatse bleek een der muzikanten letsel te hebben aan zijn duim en niet kon spelen. De overgebleven drummer, ( docent conservatorium ) zou een 20 minuten lange drumsolo geven ter compensatie. Het aanwezige publiek hield zich dan ook vast aan de stoelen. Maar op zich viel dat wel mee. Beginnend met brushes in een redelijk slepend tempo, werd dit alras een sneltrein van geluiden, waarbij alle bekkens en trommels wel aan de beurt kwamen. Het wisselende tempo, wat soms wat vertraagd leek, zorgde ook wel weer voor spannende momenten. Om 20 minuten later de roffelende trein weer te doen stoppen.
Dat kan ik ook, dacht Levi de Gooijer en eenmaal gezeten achter het voor hem immense drumstel, pakte hij de “sticks” en sloeg er vrolijk een ritme op los, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.
( Foto,s Wikji).
Vervolgens werd het adres Soesterweg 410 bezocht, een oude bekende in de reeks Gluren bij de Buren en Struinen in de Tuinen. Voor een 3e jaar deden ook zij weer mee met dit keer een ensemble van twee vaders met hun twee dochters.De muzikale begeleiding bestond uit een vader met gitaar, terwijl de ander gezeten was op een “cajon” ( omsloten houten kist) . De beide dochters maakten zich zeer verdienstelijk met hun zangstem. Het repertoire bestond onder meer uit ” Killing me Softley . Een kennelijk eenmalig uitgebracht nummer van The buoys. “Give up your guns.”. Ook Simon en Garfunkel kwam aan bod . Nummers van Buddy Holly en de Ervery Brothers . De vertolking van Halleluja van Leonard Cohen zorgde mogelijk voor een tishue moment. Een leuk ensemble van vaders en dochters.
(Foto,s Wikji)
Het volgende adres bevond zich eveneens op de Soesterweg, op nummer 452 b bij Bernard van Gellekom. Hier mag men wel spreken van een spectaculair optreden van ” Chequespender Quintet ” Deze 5 mans sterke band is fenomenaal in het brengen van de Jazz in ruime zin. Alhoewel het er op lijkt dat men massaal aan het “jammen “is geslagen, hebben de gespeelde nummers toch een titel. Het is niet de vraag of ze ooit bij het North Sea Jazz Festival zullen spelen maar eerder wanneer. Het aanwezige publiek kon in ieder geval niet stil staan of zitten en een kleine jongen gaf zeer duidelijk aan, welke bandleden wat deden in zijn uitleg middels handgebaren. Een spetterend optreden
I
n de Rijnstraat stond bij nummer 23 een groot bord “Gluren bij de buren”, de voordeur uitnodigend open. Er stond een behoorlijk aantal fietsen voor de deur en er bleken aanzienlijk meer “gluurders” aanwezig te zijn. Een volle bak dus voor het Ministerie van Soul. Vanaf het moment dat de groep begon te spelen, rockte het. Het publiek genoot en dat was terecht want zowel het stemgeluid als de muzikanten klonken geweldig en stevig.
Ook in de Matthias Withoosstraat werd er aan Gluren bij de buren gegaan. Op nummer 17 werd men welkom geheten. Artiesten daar waren “Honey Mizz Eva and Friends”. Zowel zelf geschreven nummers als covers kon men beluisteren. Mooi zowel in het Nederlands, Engels en Frans werden nummers gezongen.
Prachtig en ontroerend was het stemgeluid van de zangers / zangeressen. Een van de nummers die gezongen werd My name is Luca, en wel zodanig dat Suzanne Vega er een stevige concurrent aan heeft. Kippenvel.
Het Wijkmuseum was het volgende adres (Bonifatiusstraat 61) waar bij aankomst een Boardingpas uitgereikt werd door Sonja, of misschien was het toch haar zus Ciska van C and S Flying Sisters. Een begin met de gebruikelijke uitleg van wat wel mag en wat niet, en wat in geval van nood brachten zij als eerste na het Welkom heten aan boord.
De Glijbananen en de dingdong voor dat de luidsprekers weergaven: This is your Captain speaking” Het werd allemaal nagebootst met andere apparaten. Nadat het vliegtuig “opstijg” geluid (föhn standje 1, 2 en drie) geklonken had, begonnen ze de liedjes. Op de bestaande muziek hadden ze heel creatieve Nederlandstalige versjes gemaakt. Zo kreeg het nummer Fire toch ineens iets met de man van de Wegenwacht. Leuk, gezellig en hier en daar lachwekkend.
Het laatste adres van de rondreis langs de “Gluren bij de Buren” route, was de Elsstraat nummer 8 in Bomenbuurt West. Het was rustig om even voor half vijf. De poster op het raam van de bovenverdieping gaf aan: hier gluren. De bewoners verwelkomde de gasten op hartelijke wijze. Jaap en Vincent waren de artiesten op locatie.
Eerder traden zij al op tijdens het Houthakkersfestival, nu brachten zij de houthakkers en -zagers liederen in Bomenbuurt-West ten gehore. Gelukkig deden ze dat akoestisch, anders zouden wellicht mensen op het idee gebracht worden om te kappen of te zagen en moet er een andere naam bedacht worden voor de buurt. Het duo zong tweestemmig helder Nederlands, de stijl deed een beetje denken aan de Amazing Stroopwafels. nummers als de “Kettingzaag”, en “Trek in een straffe Bak”, klonken dan ook leuk en gezellig. Dit nieuwe adres is voor herhaling ook zeker vatbaar.
Aan deze manifestatie werkten mee.
Wikji Jeugd Persbureau
Karel van Rooy
Ngi
Fotoalbum Wikji ( Schiestraat/ Soesterweg)
Fotoalbum Ngi ( Rijnstraat/M.Withoosstraat/ St. Bonifatiusstraat/ Elstraat).
Geef een reactie