4 mei 2016 Dodenherdenking Soesterkwartier. Een toepasselijk thema, gezien de ontwikkelingen in Europa, “Gastvrijheid”
De Westerkerk was deze maal uitverkoren tot het houden van een korte dienst in samenwerking met de Emmaüskerk,Henricuskerk, Keistad-Kerk ( Nazarenen) en de Westerkerk.
Om 19.00 uur bezochten zo,n 60 tal mensen de dienst waarbij Aad Kamsteeg een woord van welkom had. Paul van der Harst, vertelde een verhaal over vluchtelingen,100 jaar geleden en nu. Ondersteund door een projectie van een beamer, waarbij vluchtelingen uit diverse landen werden getoond. Gastvrijheid een “Item” wat veel in het nieuws is. Giny Wierenga hield hierover een betoog.
Tijdens het presenteren van video van Stef Bos werd een vertoning getoond van het “tekenen”met zand.
https://youtu.be/Rah_22wx4cQ
Wisselend werd er gezongen en geluisterd naar muziek en verhalen. ( organist Derk de Jonge)
Voordat de stille tocht begon, konden de aanwezigen uit een grote bos rozen, ieder een roos mee nemen.
Rond 19.30 begon de stille tocht, door de Lingestraat naar de Noordewierweg Met behulp van verkeersregelaars werd de stoet richting Willibrordusstraat geholpen, richting Soesterweg
Aldaar werd de Joodse begraafplaats betreden. Nu met duidelijk meer mensen die vanaf de Westerkerk waren ingevoegd.
Via de zij-ingang liep de stoet vervolgens langs de lange rijen van graven naar het gedenkmonument, achter op de begraafplaats.
Paul van der Harst hield een korte toespraak over vrijheden en gastvrijheid.
Het werd stil op de begraafplaats.
Vanuit de stad waren de klokken van de diverse kerken hoorbaar en uiteindelijk gaf onze eigen kerkklok in de Matthiaswithoosstraat de 8 slagen.
De omgeving van de begraafplaats was stil. Na de 2 minuten, werd de Last Post gespeeld door een muzikant.
Het Wilhelmus (2 coupletten) werd gezongen en de herdenking werd afgesloten met het leggen van de meegebrachte rozen bij het gedenkteken van 1940-1945.
In de stilte werd de begraafplaats weer verlaten
In tijden van oorlog, raken mensen op drift.
In tijden van oorlog gaan deuren gastvrij open, voor mensen in nood.
Maar ook in tijden van oorlog worden grenzen scherper getrokken.
Vroeger was het zo, nu is dat zo.
Amersfoort bood tussen 1914 en 1918 gastvrijheid aan meer dan 10.000 vluchtelingen uit België.
Nu zijn een paar honderd, uit brandhaarden, van over heel de wereld.
Bouwen we bruggen of trekken we hoge muren op ??
Verslag Karel van Rooy
Foto’s Nel Groenendijk/ Karel van Rooy.
Mooi!