Op zondag 8 november was er weer de mogelijkheid om een Studium Generale bij te wonen in het pand van de Spullenmannen. Het pand is onder vele namen bekend inmiddels, zoals onder anderen; oude Warner Jenkins fabriek, De WAR, Spullenmannen en Fablab, al zit het Fablab eigenlijk net een deurtje verder. Ongeveer 60 mensen maakten met mij, gebruik van de mogelijkheid om de Studium Generale bij te wonen. De bezoekers varieerden in leeftijd van ongeveer 20 jaar tot en met 80+ jaar en de verhouding in aantal mannen en vrouwen was ongeveer 33 – 27.
Terug naar het onderwerp; Studium Generale dit keer met Erik Verlinde, Hoogleraar in de theoretische fysica (Universiteit van Amsterdam). Zijn favoriete onderzoeksonderwerpen zijn: Emergente zwaartekracht, quantumzwaartekracht, snaartheorie, conforme veldentheorie.
Zondag was het onderwerp: Emergente zwaartekracht en donkere materie. De meeste belangstellende in de zaal hadden dan ook een Bèta achtergrond en dat was ook wel nodig om er iets van te kunnen begrijpen. Mijn Bèta achtergrond bleek te dateren van te lang geleden, ik ben al blij dat de stelling van Pythagoras nog in m’n geheugen hangt. De Wet van Newton, daarbij krijg ik alleen nog de naam van de Natuurkunde leraar boven; de heer Weltevreden. Maar evengoed hoopte ik iets op te pikken van hetgeen verteld zou worden.
De zwaartekracht werd aan het begin van het programma nog even op de proef gesteld. Een brokje metaal en een veertje gingen samen in een glazen buis. De buis werd omgedraaid en zoals te verwachten viel: het metaal viel sneller. Zo werkt dat zolang er geen vacuüm is, want zo bleek toen de lucht eruit gezogen was – zonder het veertje mee te zuigen – dat het veertje net zo snel valt als het metaal.
Na deze aftrap ging het pas echt van start en kwamen er formules en namen zoals; Eistein, Newton en Hawkings, voorbij die velen lang niet meer gehoord hebben want over de Wet van Newton praten de meeste mensen niet onder de koffie. Over buigend licht om massa, over snelheidsformules en over donkere gaten en hoe dat eruit zou zien als je erin zou vallen.
Heel duidelijk voor “ondergetekende leek”, was de passie waarmee Erik Verlinde vertelde. Het leek of hij duidelijk wilde maken dat er constant beweging in de ruimte zit. Al zat het publiek aandachtig en stil te luisteren naar wat de constant in beweging zijnde Erik Verlinde vertelde, met dia’s ter ondersteuning.
Over donkere materie en hoe je dat theoretisch “ziet” hield hij maandag 9 november 2015 voor gerenommeerde wetenschappers een uitgebreide presentatie van zijn onderzoek. Daarom onthoud ik me van een details, ik ga niets verklappen zelfs al zou ik het begrijpen. Wel kan ik u vertellen dat het voor vele wetenschappers een heftig punt van discussie zal worden, want aanhoren is een ding, aannemen een heel ander ding. Zeker onder wetenschappers is aannemen iets dat ze niet snel doen. En dat maakt het op zich weer bijzonder omdat uiteindelijk heel veel wetenschap gebaseerd is op aannames, maar daarover kunnen we misschien een keer een taalkundige / filosofische Studium Generale volgen?!
Boeiend was het zeker, en ja ik heb er wel weer iets van opgepikt al zal ik daar niet direct iets mee kunnen. Wel ben ik nu heel benieuwd wanneer de Nobelprijswinnaars bekend worden gemaakt en of hij daar dan nu al bij zit of dat we misschien toch nog wat langer geduld moeten hebben.
Erik Verlinde wens ik vanaf hier heel veel succes met zijn publicatie binnenkort! En ja, ik zal weer wat Natuurkunde kennis op proberen te halen, het bijna gedoofde kaarsje brand weer vol.
Ngie
Hallo Ngie, Dank je wel voor je leuke verslag. Ik vond de lezing fantadtisch. Ik ben het helemaal met je eens. We hoeven niet alles te begrijpen. Het is al goed om te ervaren hoe bevlogen wetenschappers kunnen vertellen over hun onderzoek en hun conclusies uit dat onderzoek. Snel en spits. Ik vond het echt een fantastische lezing, Ook goed om eens te zien dat in het ( toch wel een klein beetje) duffe Amersfoort er nog zoveel mensen geïnteresseerd zijn in dit onderwerp Lang leve de War!