Vorig jaar, deed zich al het fenomeen voor dat hardloop groepen aan het einde getrakteerd werden op een lading verfpoeder. De zogenaamde “color-runs” bleken een ware sensatie en ook in het Soesterkwartier werd driftig met verfpoeder gesmeten bij de ABC run van toen.
Heden 12 april 2016 had SRO in het kader van de komende Marathon van 5 juni voor de kinderen, een korte training georganiseerd. Bij de grote marathon zal er ook een “mini”marathon zijn voor de kinderen. Hoogtijd dus om alvast een baantje te trekken en er een gezellige sportieve boel van de maken. En dat werd het dan ook.
En voor de gelegenheid, als je toch aan het hardlopen bent en je ziet onderweg rommel liggen neem je dat gelijk even mee.Zo was er in de groengordel een parkoers uitgezet waar de hardlopertjes door heen moesten. Allen waren voorzien van een polsbandje waarop stond welke rommel ze moesten opruimen.
Lisanne en Lex, beiden buursportcoach in het Soesterkwartier, hadden hun organisatie talenten uitgespreid bij de Korfbalvereniging AKV aan de Dollardstraat. Vele flesjes met water stonden al klaar. Maar ook grote dozen met daarin zakjes met poeder in verschillende felle kleuren. Het zou dus een “schilderachtige” hardloop training worden.
Terwijl de kinderen zich vooraf al konden vermaken met korfballen en warmlopen, werd alles in gereedheid gebracht voor de start. De medewerkers en marathon deelnemers namen plaats langs de Dollardstraat. Lisanne en Lex verdeelden de groepen in overzichtelijke rangorde. De basisscholieren werden klassikaal verzameld. En dit keer geen startschot van een Wethouder, nee gewoon door SRO.
De 1e groep werd na 16.00 uur, na het aftellen, “gestart” en een fanatieke run van vele kinderen was een feit. Vanaf het Korfbalveld, rechtsaf de Dollardstraat om voor “t’Anker” in een wolk van verfpoeder te duiken ( voor de 1e keer) . In eerste instantie beschermden de kinderen nog hun haar/ gezicht en kleding, dat zou later veranderen.
Na een eerste “grond”laag, liepen de kinderen het parkoers op waar op het veld net voor de Magneet eerst een stuk afval geraapt moest worden. 
Met het stuk afval in de hand moesten de kinderen verder rennen naar het veld net achter de voormalige kerk, waar ze eerst door een groep banden moesten zien te springen, waarbij menige schoen in de modder bleef steken. De schoeneigenaren werden dan gelift door een van de begeleiders zodat er niet teveel modder-sokken waren aan het eind van de race. Na de banden moesten ze springend door een touwladder.
De laatste hindernis op het veld was de “laserhindernis baan” touw gespannen alsof het een laser-beveiliging was in een “CSI” gelijkende aflevering. Wanneer de kinderen die over-gesprongen waren zonder de “stralen” te raken moesten ze hun afval in de juiste bak gooien.
Op naar het tweede veld, het zandbak speel en klim veld naast ’t Anker, was het het recycle-veld Daar moest plastic in elkaar gestampt worden om zo compact mogelijk te kunnen vervoeren. Papier moest gescheurd in kleine stukjes in een bak gedaan worden om daar met behulp van water, pup van te maken. En het ijzer werd met een magneet-hengel tussen de resten vandaan gehaald.
Op de terugweg was daar nog een kleine handicap ingebouwd om vervolgens in rap tempo weer terug te keren naar de finish bij het Korfbalveld. En ja dan passeer je voor een tweede keer de “verfdouche”. Er was geen ontkomen aan en het aardige was dat grote groepen kinderen na het finishen, weer terug keerde om voor een derde keer de “poedercoating” te ondergaan.
Ook de helpers en assistenten ontkwamen niet aan hun eigen verfkunsten en onderling werd er wel voor gezorgd dat het een kleurrijk geheel werd.
Inmiddels was de omgeving van deze verfverspreiding veranderd in een groen/geel/oranje/blauw achtige sfeer. Het asfalt was niet meer zwart en de matige wind zorgde er toch voor dat een enkele auto een vrolijk uiterlijk kreeg . Dat wordt dus wassen.
Degene die hadden gefinisht ( allemaal dus) kregen een certificaat van deelname en een fles water. Voor wat betreft de poederverf op het wegdek, daar hadden een aantal kinderen wel een oplossing voor.
Om thuis toch te laten weten dat je aan de “color-run” hebt meegedaan, kun je natuurlijk op straat gaan liggen en je keer op keer wentelen in de verfpoeder die op de grond lag. Of je hoofdhaar als bezem gebruiken om de straat weer een beetje toonbaar te maken.
Ons advies aan de ouders is dan ook, om het kind wat zich bij U meld, eerst te douchen om te zien of de juiste persoon is binnengekomen.
Het was een leuke en vooral sportieve aangelegenheid, waarbij de kinderen ( en een enkele volwassene ) zich hebben vermaakt met het fenomeen “Color-run”
Met dank aan SRO, de buurtsportcoaches en Korfbalvereniging AKV
Verslag Karel van Rooy.
Leuke foto’s , leuke kleuren, maar ik denk vooral aan de longen van de kinderen, wat ademen ze allemaal in….
Hebben ze eindelijk beweging en dan is het weer niet goed.
Denk dat ze daar wel over na gedacht hebben ;)
Daarbij is ultrafijn stof van vliegtuigen en dergeljjke ook schadelijk.
Maar toch blijven we auto rijden en op vakantie gaan
Op een dag gaan we allemaal wel…maar tot die tijd vooral niet te veel verbieden en genieten.
Wat een geweldig leuk verslag. Aan het eind van de dag hadden we gelukkig de juiste kinderen terug, hahaha!
Leuk verslag!! Die laatste opmerking is lekker droog. En ik denk dat deze verfstof nog een van de minst erge dingen is van alles wat kinderen inademen.