Woensdagmorgen 2 augustus, In de tuin is nog geen kind te bekennen om even na 10 uur. Er is ook maar 1 aanmelding binnengekomen van een Zomerpretpas bezitter. Maar misschien komen er toch kinderen spontaan, het kan zomaar?!

Rond half elf kwam er een opa met z’n kleindochters, inderdaad spontaan. En zo kwamen er geleidelijk aan meer kinderen vergezeld van vader, moeder, opa of oma om de Oudhollandse spellen te doen. Al snel werden de verschillende spellen getest op zwaarte, moeilijkheidsgraad en/ of gewoon leuk om te doen.

Het ring-werpen leek een makkie, maar bleek toch lastiger te zijn dan gedacht. Het “kloot-werpen” geïmproviseerd met “jeu de boules” ballen bleek toch ook wel wat inzicht te eisen.

Boter-kaas-eieren, waarbij de rondjes en kruisjes op houten tak-plakjes gezet waren en het “spelbord” op een jute zakje getekend was, mocht na het spelen mee naar huis genomen worden. Wie het werk aan de zakjes en plakjes gedaan had, blijft een vraag.

Ook de sjoelbak werd uitvoerig getest, ook door meegekomen familieleden. Al miste het buiten sjoelen het geluidssfeertje van binnenskamers, er werd hier en daar fanatiek geschoven met de “stenen” die ook dit keer gewoon van hout waren.

Op een van de “echte” stenen, rondom de waterloop werd zonder nadenken een buitenlands-tafereel gecreëerd. Het enige verschil dat het tafereel met het werkelijke beeld had was kaplaarzen – staartvin. En zo kwam het vakantiegevoel tot “leven-d-beeld”.

Al scheen de zon zelden fel, het voelde wel warm aan. Misschien mede door de gevoelstemperatuur, dat de waterpomp erg boeiend bleek.

Hier en daar was er nog wat aandacht voor bloemen, planten, groen en ander levend “spul” in de tuin. De kinderen genoten met op de achtergrond “Live” bijpassende muziek, zoals o.a.; “Ik heb je voor het eerst ontmoet…”, en “Daar bij die molen…”.

De sfeer was net als de spellen en de muziek Oudhollands nostalgisch te noemen. Voor degene die het gemist hebben is er woensdag 9 augustus een nieuwe mogelijkheid in de Plataan-tuin.

Sfeerimpressie en fotoverslag: Nel Groenendijk