26 maart, 05.00 uur, bij twee Paas konijntjes gaat de wekker af. Eenmaal uit hun bed gekropen op weg naar de Speeltuin Soesterkwartier.
De beiden hebben maar liefst meer dan honderd paaseieren bij zich van een niet eetbare substantie. Voorzien van de sleutels van de Speeltuin, sluipen de konijntjes door de late nacht. Ze moeten opschieten want de dageraad komt snel.
De inmiddels herkenbare dames, Anita en Miranda, zijn bezig het paasfeest van die dag voor te breiden en daar hoort eieren zoeken bij. De vele gekleurde “plastic” eieren worden door heel de Speeltuin verstopt. In autobanden, onder schommels in de draaimolen en noem maar op. Tussen al die gekleurde eieren worden ook een paar zilveren verstopt. Wie die vindt krijgt een extra prijs.
Tegen de klok van 10.00 uur verzamelen zich zo’n 40 kinderen met hun ouders voor het hek van de Speeltuin, Na een laatste controle of de eieren goed verstopt zijn, gaat het hek open. Kinderen stormen gelijk de Speeltuin, terwijl de ouders niet verder mogen dan de hekken.
Al snel worden kinderen gespot met handenvol eieren. Een enkeling had zich voorbereid en had zijn visnet mee genomen om al datgene wat je vindt in te doen. Of een plastic zak als opbergplaats. De zon doet vrolijk mee en moeders en vaders zijn neergestreken op de bankjes.
Ondertussen lopen horde’s kinderen al die eieren te zoeken. Groot is dan ook de vreugde als de zilveren exemplaren gevonden worden. Naarmate de tijd verloopt, wordt het aantal gevonden eieren groter en groter. Voor degene die nog niet “gescoord “hebben rest niet anders, om onder allerlei speeltoestellen te kruipen op zoek naar de laatste eieren.
Na een half uurtje ploeteren, roept Mani ter Wal de kinderen terug. De vinders van de zilveren prijs eieren, krijgen inderdaad een mooie prijs en een grote zak snoep. Alle andere zoekertjes krijgen uiteraard ook een zak snoep.
Vanmiddag komen ze allemaal terug, als de paashaas zijn opwachting maakt.
Verslag en fotoreportage Karel van Rooy
Geef een reactie