De brand bij de voormalige vleeswerkfabriek Noack, 4 november 2017 roept bij velen weer herinneringen op. De redactie heeft in begin 2014 een aantal artikelen geschreven over het wel en wee van dit complex. Na de vleesverwerking heeft de SLEGTE er nog 10 jaar zijn boeken bewaart waarna het kunstenaarscollectief een deel van de fabriek heeft verbouwd. Recent moesten die allemaal het pand verlaten gezien de erbarmelijke staat van het pand en de sloopplannen.
Wij geven U nog voor een laatste keer een terugblik in de tijd, want na het weekeind en het opruimen van de puinhopen, zal er niets meer staan. Een compilatie van oude en nieuwere foto’s is bijgevoegd.
Redactie Wijkwebsite. Karel van Rooy./ Nel Groenendijk.
Van niets meer naar nieuwe bedrijven en activiteiten. En weer naar NIETS.
Vleesconservenfabriek Menko De heer H.S.N. Menko uit Amsterdam liet in 1916, aan de straat die toen nog Soesterstraatweg heette, een vleesch-conserven-fabriek bouwen. Het ontwerp was in 1915 gemaakt door de architect H.A. Pothoven uit Amersfoort. Het oorspronkelijke gebouw, toen gelegen aan de straatzijde, is anno 2005 nauwelijks meer herkenbaar; het ligt midden in het gebouwencomplex. Het bestond onder andere uit een maalderij, een worsterij, een rookerij en een darmenmagazijn. Al in 1917 is een uitbreiding van het machinepark gerealiseerd naar ontwerp van de Enschedese architect Arend Beltman. Omstreeks 1920 is het bedrijf overgenomen door E. Noack’s Koninklijke Fijne Vleeschwaren- en Conservenfabrieken. De ene uitbreiding volgde op de andere. Lokalen voor droging, koeling en rokerij werden bijgebouwd, een kantine werd ingericht, kantoren volgden, motoren werden geplaatst en steeds was Pothoven de architect. In de jaren zestig sloot de fabriek en werd het bedrijf door de toenmalige eigenaar Zwanenberg verkocht aan de vleeswarenfabriek Manon, die in 1980 failliet ging. Naderhand kocht De Slegte de opstallen om er zijn boekenmagazijn te vestigen. In 2005 vertrok deze naar Almere.
Met dank aan het archief Eemland en “Siesta” ( 2014 is toestemming verleend voor het gebruik van deze foto,s).
Tot zover de korte versie van het Noack gebouw.
De redactie van de Wijkwebsite ontving een persbericht dat er op 7 september a.s. een opendag zal zijn met een Vintage show/markt in het Noack gebouw. Nieuwsgierig naar het verleden/ heden en toekomst van dit markante gebouw op de Soesterweg, dit verslag.
22 juli, de grote toegangsdeur aan de binnenzijde staat uitnodigend open. Men waant zich gelijk in de vorige eeuw. De nu nog kale en deels verbouwde “entree” ademt nog de vervlogen tijd. Achter, waar ooit een muur was , is een man bezig met het handmatig schuren van een houten kist. Eenzaam in de grote hal. Aan het eind zijn mensen bezig met de opbouw van een verkooppunt voor versnaperingen. Dwalend door de immens grote ruimtes zijn de vernieuwingen goed zichtbaar. De man van de kist, verteld dat de ruimtes linksom nu verlaten zijn. De lekkage was te groot en de aanwezigheid van de Slachterij was nog lang zichtbaar op de betegelde wanden. Inmiddels had men de rechterzijde en bovenverdieping omgebouwd tot diverse ateliers . Een hangend gordijn aan de wand, doet vermoedden dat daarachter zich de ruimte bevindt van atelier “het Werktuig”. Een schuifdeur geeft toegang tot het walhalla uit de jaren 60. Wat nu Vintage wordt genoemd. Je stapt terug in de tijd, met al die bonte,oranje en voor die tijd kenmerkende voorwerpen meubels en artikelen. Ogen te kort om alles in je op te nemen. Ogenschijnlijk is het een op-een stapeling van de vorige eeuw. Geen rommel, maar voorwerpen die een verhaal hebben. De ruimte er naast laat weer een werkplaats zien waar moderne machines worden gebruikt om de oude zaken weer te herstellen. Dat zich ook een schilder daar heeft genesteld is onmiskenbaar. De blikken verf zijn talrijk aanwezig.
Hoe verder hoe mysterieuzer. Het lijkt een kantoor, maar dan uitgestald als werkplaats terwijl aan de andere zijde een Grieks decorstuk je de indruk geeft in een mysterie te zijn verzeild.
Ineens weer aankomend in de centrale hal. Een smalle stalentrap geeft toegang tot de bovenverdieping. Een lange gang naar de voorzijde met links en rechts diverse ruimtes. Een daarvan staat open en binnen is een naaiatelier. De aanwezige dame is doende met spelden en kleding. Een wandrek met fleurige designs staat naast haar. Desgevraagd verklaart ze, dat de jurkjes die er hangen, vroeger eigenlijk mannelijke overhemden waren. Oude en eigentijdse kleding wordt door haar aangepast naar nieuwe ontwerpen. Als naaister voor haar een nieuwe tijd en een nieuw begin.
Aan het eind van de gang is “Beelders”grafische ontwerpen gevestigd. Het kantoor is deels gevuld met allerlei apparatuur, computers en grafische ontwerpen. Tegen de muur staat een silhouet van een boom. De maker van dit geheel heeft de volgende anekdote hierbij. Kort geleden was hij getrouwd op Texel en de wens was om de plechtigheid onder een boom te houden. In casu had hij zijn eigen boom ontworpen en meegenomen naar Texel. (foto’s ) Op zijn beeldscherm laat hij het resultaat zien. Zijn kersverse echtgenote , een zeer verdienstelijke fotografe is met haar werk ook duidelijk aanwezig. Tevens vertelde hij dat zijn uitgevoerde opdrachten niet in Euro’s worden betaald maar in platen hout. Hetgeen het bureau weer de mogelijkheid geeft verdere ontwerpen te maken.
De deur naar het balkon staat open en geeft de mogelijkheid om op de balustrade te komen. Links is het kenmerkende woongedeelte zichtbaar wat nog steeds deze functie heeft.
Op weg naar de “takel”ruimte is links het atelier van Angelique tijdelijk gevestigd. Zij restaureert oude meubeltjes. Grenen en eiken worden weer opnieuw geschuurd en geloogd. Een oud kinderbed neemt markant de ruimte in beslag . De daarnaast gestalde houten bank geeft onmiddellijk de ingeving je tijdens schoolsport in het gymnastieklokaal te bevinden.
Weer dalend met de stalen trap. Terug in de grote hal, leeg. De man die zijn kist stond te schuren is weg. Hier ademt de vleesverwerking nog.
De kunstenaars/ ontwerpers/en al die zeer gedreven mensen waren zeer druk doende. De ingang aan de Soesterweg met het grote hek, werd onderhanden genomen. Emmers sop, blikken verf, kwasten/bezems enz. waren nu aan de orde.
Op 7 september vond er in dit gebouw een Vintage markt plaats.
Verslag en foto’s Karel van Rooy.
Voor foto,s klikt u HIER.
Het is voorbij: 
Mijn compliment voor dit goed gedocumenteerde artikel. Leuk dat de wijkwebsite aandacht besteedt aan de Noack.