Zaterdagavond 5 november gaf “Hosanna” het jaarconcert 2016 in de Emmaüskerk. De zaal van de kerk was goed gevuld, er waren slechts een paar stoelen vrij. De sfeer onder het publiek – van alle leeftijden – was ontspannen. Sommige van de jeugdige muzikanten waren in eerste instantie toch net even minder relaxt. Het is dan ook wel heel spannend als je voor zo’n enorm gevulde zaal mensen moet spelen.
Om kwart over acht werd het welkomstwoord gesproken en kwam 
het orkest de zaal binnen. Keurig feestelijk gekleed, met blinkende instrumenten namen ze hun plaats in het orkest in. Het eerste stuk was Crimond van componist Herman Oldenstijl naar een bewerking van Jim van Leersum junior. En het mag gezegd worden het klonk!
Voordat het volgende stuk uitgevoerd werd, was er een toelichting: ’t Ministerie van Fanfare van Jan de Haan, had als achterliggende gedachte dat het een vrolijk stuk moest zijn voor het volk. Juist in tijden van hard werken, ziekte en armoede was het nodig de bevolking een hard onder de riem te steken met vrolijke muzieknoten. Met het terugkerende “piere-piere-ba” ritme was het dan ook echt een opgewekt muziekstuk, dat schitterend uitgevoerd werd door de duidelijk “gedreven, en bedreven” muzikanten.
Het Leerlingenorkest mocht ook laten horen wat ze waard zijn inmiddels. Om te beginnen vertelden ze zelf wat over het stuk, als eerste The Music Mill: De muzikale molen die wel de draai-functie maar niet de maal-functie heeft want met vermalen nootjes maak je lastig muziek.
De “spanning” moest er nog even uitgespeeld worden maar wat deden ze dat goed, en zonder blikken of blozen.
Tortoise Race = de schildpadden race, zou wel langzaam gaan, maar niet zóóóó langzaam want hij ging wel over het asfalt van een van de Europese landen. Even was er gedacht om de race in Egypte te doen maar racen gaat zo lastig door het mulle zand. Tja, en deze uitleg was er een van de vele die toch echt wel op een lach kon rekenen van het publiek, waarmee de spanning gebroken leek te zijn voor de jongelui. Zeker geen slaapverwekkende uitvoering, het applaus was dan ook heel stevig en was verdiend.
Clog Dance was het laatste stuk dat deze jongelui ten gehoren brachten en ook hierin zaten verrassende elementen. Clog Dance is een klompendans maar bij gebrek aan klompen werd er dus gestampt op enkele momenten in het stuk. Maar ook een paar leden van het Concertorkest speelden zo nu en dan mee, waardoor men dan ineens heel aparte geluiden vanuit een andere hoek hoorde. De dirigent sloot dit stuk af met een blaasinstrument dat een Whieeew geluidje voortbracht. Waarmee ook weer op een lach van het publiek gerekend kon worden. Het applaus was groots en de buigingen van de jongelui waren diep! (De composities die ze speelden waren alle drie van Jan de Haan)
De Leerlingen namen hun plek tussen het publiek in en hun plekken in het orkest werden weer ingenomen door Concertorkest-leden.
Het eerstvolgende stuk dat het orkest ten gehore bracht was/ is bekend van de film “Breakfast at Tiffany’s” te weten: Moonriver De uitvoering maakte dat men zich -met een klein beetje fantasie- in een bootje in de maneschijn op de rivier kon wanen.
Het stuk, Gammatique van Gerard Boedijn, bracht minder romantiek en meer wetenschap voor het voetlicht, waardoor het hooguit als appelen en peren te vergelijken valt met Moonriver, zeker ook in de sfeer en toon.
Voordat het pauze was werd nog even uitgelegd waarom de tafel met nieuwe items zo voor in de zaal stond. In de pauze werden enveloppen met lootjes verkocht waarbij men kans maakte op een van de “prijzen”. De lootjes gingen als zoete broodjes, en al snel was de tafel bijna leeg terwijl veel mensen nog in de rij stonden voor een kopje koffie of andere drankje.
Het was een gezellig, warm en klinkend jaarconcert waarvan de een geconcentreerd -, en de ander puur zat te genieten. Er kan teruggekeken worden op een mooi jaarconcert 2016
Tot ziens “Hosanna” voor het jaarconcert 2017 ook weer terug naar “moedergrond” Soesterkwartier???
Verslag en foto’s: Nel Groenendijk
Geef een reactie