- Door Mimoun Jeugd Persbureau Soesterkwartier.
Op uitnodiging van Smit & zoon een bedrijf in Amersfoort werd op 4 november 2015 het museum NEMO in Amsterdam bezocht.
12:15 kwam de bus aan bij de magneet . Het was een dubbeldekker, 20 vrijwilligers en 35 kinderen werden verdeeld over de twee verdiepingen. Ik had bovenin en vooraan een mooie plek en uitzicht. Onderweg werd er veel gezongen en en natuurlijk belande de bus in de file. Toen we Amsterdam in reden moesten we onder het water door, het IJ genaamd. Een spannende zaak want er klapperde een ontsnappingsluik boven op de bus. We dachten eerst dat er een open stond en het plafond van de tunnel zou raken.
Maar het bleek loos alarm. Later bleek dat we onder het museum doorgereden waren. Er werd gezongen “we zijn er bijna we zijn er bijna maar nog niet helemaal ” en iedereen was blij. Vanaf de parkeerplaats was het museum al goed zichtbaar. Het had de vorm van een groot schip wat op het land was gegooid. Maar eigenlijk toch wel omgeven door water. Volgens mij lag het dek helemaal scheef. Eenmaal aan boord bleek dat we verwacht werden. Vanaf hier mochten we allemaal zelf het museum van de techniek doorlopen en alle dingen bekijken en vooral doen. Het was best leuk. 
Het eerste gedeelte was een grote soort bellenblaas. Je staat in het midden en iemand trekt een ring omhoog gedoopt in zeepsop omhoog. Door te blazen met luchtapparatuur krijg je hele grote en mooie zeepbellen. Verder hebt een bak met een lat die je omhoog moet trekken. Dan moet je blazen en wordt het ding groter.
Het lichtkanon vond ik erg leuk. Door het wisselen van lampen en kleuren, kreeg je allerlei andere kleuren en cirkels op het scherm.
Er was ook een soort persluchtkanon die een voetbal omhoog blies. Het vreemde was, dat de bal op een zelfde hoogte bleef zweven en keurig in het midden bleef.
Kettingbaan die een bal omhoog trok. De bal werd bijna tot aan het plafond getrokken en via een spiraal weer losgelaten. Door de luchtweerstand bij de botsing beneden ontstaat luchtdruk waardoor er een raket afging.
Laboratorium : Een rare proef met afwasmiddel met olie, je moest schudden en dan kreeg je glitters. Het was een chemische reactie.
Er was een kamer die de verhoudingen helemaal scheef trok waardoor het leek dat je in de ene hoek, heel groot was en in de andere heel klein. Het perspectief van de kamer lag helemaal verkeerd en wat je ziet is eigenlijk bedrog.
Schokmachine. Ik heb een paar keer mijn hand in een “schokmachine”gedaan. Die telde af van 5 naar 0 en bij 0, kreeg je een schok. Het deed niet zeer.
Ook de alcoholsimulator is erg leuk. Die doet alsof je dronken rijdt. Ik heb maar 3 auto,s geraakt en heus niet gedronken.
Om 15.45 moesten we weer verzamelen voor de terugreis.
Onderweg hebben chips en drinken gehad. En natuurlijk weer in de file gestaan . Maar we kwamen wel een uur eerder aan dan gepland.
Terugkijkend, het was een leuke en leerzame middag. Een leuk museum maar de tijd die we er waren was net te kort om alles te doen en te zien.
Verslag en foto’s Mimoun
Jeugd Persbureau Soesterkwartier
Redactie Wijkwebsite.
Top gedaan weer Mimoun!!!!